Sunday, September 30, 2007

Good morning Baltimore!

Ότι τα musical τα λατρεύω δεν το έχω κρύψει ποτέ. Καμιά φορά αναφέρομαι σ’ αυτά ως η «ένοχη απόλαυσή» μου, πράγμα που δεν ισχύει καθόλου, αφενός γιατί έχω φάει μεγάλο μέρος της ζωής μου να ασχολούμαι μαζί τους, αφετέρου γιατί έχω αφομοιώσει τόσο τον κώδικά τους, που δεν διαφοροποιούνται πια και τόσο πολύ απ’ όλες τις υπόλοιπες καθημερινές μου λειτουργίες.

Οι περισσότεροι φίλοι μου δε, δεν καταλαβαίνουν τι σκοτεινή σχέση έχω εγώ, ο γνήσιος υποστηρικτής της βαριάς κουλτούρας με αυτό το είδος απύθμενης βλακείας.

Για να είμαι ειλικρινής δεν έχω εντοπίσει ακριβώς τι με συγκινεί στα musical (από τα χαζά vaudevillικα του 30 μέχρι τις σοφιστικέ modern-operas του Sondheim). Νομίζω αν το έψαχνα λίγο θα έλεγα πως είναι η νομοτέλεια τους και η προσήλωσή τους στη σύμβασή τους. Εκεί που στην κανονική ζωή το παρακαλάς, ο φανταστικός ήρωας του musical είναι δεδομένο ότι σε ανύποπτη στιγμή θα σου πετάξει την ψυχή του έξω, θα σου εξηγήσει επ’ ακριβώς τι νιώθει και θα κάνει και μια ανάποδη τούμπα, χορεύοντας κλακέτες. Κι όλο αυτό όσο φυσικά κάποιος άλλος θα σου έλεγε καλημέρα. Και εκείνο το επιχείρημα πολλών, ότι δε μπορούν να κατανοήσουν πως κάποιος εκεί που μιλάει ξαφνικά αρχίζει να τραγουδάει, είναι τόσο αφελές όσο το να σε ενοχλεί ότι στο θέατρο δεν υπάρχει τέταρτος τοίχος, ή ότι στο σινεμά ο κόσμος τελειώνει στην άκρη της οθόνης.

Στα musical δεν υπάρχουν άσχημοι. Ακόμα και στα πιο σοβαρά, οι άσχημοι δεν υπάρχουν. Ακόμα κι οι κακοί, για να χορεύουν και να τραγουδάνε πόσο κακοί θα είναι; Οι αθώοι δεν είναι και τόσο αθώοι, και όλοι – ακόμα κι οι πιο αφελείς- είναι απίστευτα πνευματώδεις (έχετε ακούσει τι θεικές ρίμες πέφτουν στα musical;) Για πολλούς τα διανοήματά τους είναι αφελή, πράγμα που δεν ισχύει πάντα, αλλά κι όταν ισχύει είναι τόσο άκακα και χαριτωμένα αφελή που δε μπορείς να τους κρατήσεις κακία.

Θα μπορούσα να γράφω ώρες γι’ αυτό και με παραδείγματα, αλλά σκοπός μου δεν είναι να γράψω δοκίμιο (παρόλο που το ‘χω σκεφτεί σοβαρά αρκετές φορές). Θα ανέβαζα 2-3 φάσεις μόνο με αφορμή την προβολή του (ε-ξαι-ρε-τι-κού) Hairspray (που ευτυχώς δε θα ακολουθήσει την τύχη του Rent και των Producers και θα βγει στις αίθουσες στις 11 του Οκτώβρη).

Ως μοναδικό επιχείρημα θα σας παραθέσω την αρχική σεκάνς και θα σας πω ότι με αυτό τον τρόπο βγήκα κι εγώ από το σινεμά χτες στις Νύχτες Πρεμιέρας και χόρευα στη Σταδίου χαιρετώντας και (το βασικότερο) αγαπώντας τους περαστικούς. Νομίζω δε θα μπορούσα να βρω καλύτερη υπεράσπιση για το είδος:

Το Μιούζικαλ είναι η απαραίτητη δόση απενοχοποιημένης ευτυχίας. Μη μου αντιτείνετε το «ψεύτικη», γιατί: α) αληθινή ευτυχία δεν έχω πειστεί ότι υπάρχει κ β)Όσοι έχουμε επιλέξει την τέχνη για απόδραση το ψεύτικο το έχουμε αναγάγει στην απολυτότατη αλήθεια μας…


Hit it, Tracy:


9 comments:

Aντώνης said...

Can i hit it too????

Jirashimosu said...

Αντώνη, hit it, too!!!

etalon said...

χα!χα! ειστε απολθτως τρελόπαιδα! Οσο για μενα πρεπει επειγόντως να αλλαξω παρεα!
Η καλύτερα να πηγαίνω μόνος μου σινεμα.
(Το Control και το Hairspray τα ημιαπόλαυσα εξ αιτιας της δηθεν κουλτουριαρικης και σινεφιλ συντροφιας μου. Το πρωτο με κατασπαραξε το δευτερο με απογειωσε.Αλλα με ποιον να το μοιραστω ο ερμος? )

Jirashimosu said...

@etalon:

Εγώ τι να πω που ακόμα και στις κουλτουριάρικες δεν έρχονται μαζί μου;

Όσο για τα μιούζικαλ κι εγώ τα ίδια τραβάω! Μηχανεύομαι απίστευτες δολοπλοκίες για να τους παγιδεύσω και μετά υφίσταμαι και τον εξευτελισμό, αλλά αδιαφορώ παντελώς.

Η μισή απόλαυση στα μιούζικαλ είναι να τα βλέπεις με παρέα!

(Ακόμα κι αν σε βρίζουν μετά)

good morning Etalon! (κατά το good morning Baltimore πάντα!)

floudion said...

theiko!!! ola ta lefta, i tracy!! anathewrw anathewrw!!

giorgisxristodoulou said...

min anisiheite filoi mou..tharthei i mera pou tha paroume oloi to aima mas piso...Kai tha zisoume horevontas klaketes sto pleasant ville ki esena gerasime tha sou petao ston aera loukoumades ki esy tha me paspalizeis me marmelades...

Erisadesu said...

thimame otan eida to proto kai htan entelos paranoiko sta matia mou kai meta eida to cry babe kai h paranoia sunexistike.. kai xafnika afto egine koultouriariko??
ta latrevw ta musica, mou ekanan kali sintrofia stin monaksia pou eixa san paidi, kai me kanoun na xalarwnw twra.
8elw na paw na to dw alla pios 8a er8ei mazi mou :(

Αnnelie said...

για να μην αναφέρω τα λεφτά που έχω σκάσει για τα soundtracks των εν λόγω τανιών σαν έφηβος...worth it!totally worth it!!

Suspect said...

dancing in the rain..