tag:blogger.com,1999:blog-24845500.post1575235862673918779..comments2024-02-18T15:32:39.049+02:00Comments on *Jirashimosu: Ενα αντίοJirashimosuhttp://www.blogger.com/profile/15951928828475582646noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-24845500.post-16077460759342152862008-01-15T02:11:00.000+02:002008-01-15T02:11:00.000+02:00"Τα οικογενειακά τραπέζια κι αν μαζεύτηκαν είναι π..."Τα οικογενειακά τραπέζια κι αν μαζεύτηκαν είναι πάντα στρωμένα"...<BR/><BR/>Όταν κοιτώ από δω που κάθομαι αυτή τη στιγμή, το τραπέζι της κουζίνας,μια φασαριόζικη παρέα ζωντανεύει, ο ήχος απ τα ποτήρια που τσουγκρίζουν δυναμώνει και γέλια, γέλια πολλά παρέα με ιστορίες...<BR/>και... ένα κοριτσάκι να ρουφάει στιγμές.<BR/>Έφυγαν όλοι μα.. τώρα, όταν έρχονται οι φίλοι μου, πάντα στο τραπέζι της κουζίνας τους αρέσει να κάθονται...<BR/>και γω ξέρω...και γω χαμογελώ... και ρουφάω πάλι στιγμές.<BR/><BR/>Το κείμενό σου υπέροχα διακριτικά δυνατό...ceralexhttps://www.blogger.com/profile/17897359301082687442noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-24845500.post-15765285431069433572008-01-04T16:01:00.000+02:002008-01-04T16:01:00.000+02:00Πολύ όμορφο κείμενο,τα 10λεπτα αποταμίευσης ειναι ...Πολύ όμορφο κείμενο,<BR/>τα 10λεπτα αποταμίευσης ειναι και ναυτά που μας κάνουν και κλαίμε όταν σκεφτόμαστε πως μπορεί να χάσουμε κάποιον...Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-24845500.post-6247132391380572942008-01-03T11:37:00.000+02:002008-01-03T11:37:00.000+02:00Η τελευταία μέρα του 6 με βρήκε να κατεβαίνω την ε...Η τελευταία μέρα του 6 με βρήκε να κατεβαίνω την ευθεία ενός νεκροταφείου...<BR/>I know what you mean, I have been thereAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-24845500.post-80480840722024388312008-01-02T18:18:00.000+02:002008-01-02T18:18:00.000+02:00Δες το βιντεάκι με την Αλίκη... "Έγώ εδώ είμαι... ...Δες το βιντεάκι με την Αλίκη... "Έγώ εδώ είμαι... πάντα" Να είσαι καλά, και μη φοβάσαι μόνο επένδυση έχει κάνει αυτή η οικογένεια πάνω σου, πάνω σε κάτι αληθινά χαρισματικό που την αφομοιώνει και την περιέχει όσο κι αν απέχει, όσο κι αν φαίνεται ενδεχομένως αναίσθητο ή μάλλον λιγότερο επικοινωνιακά δακρύβρεχτο. Τα δάκρυα είναι της μόδας, τα συνηθίσαμε, δεν ταιριάζουν πια στο πένθος.Aντώνηςhttps://www.blogger.com/profile/07478819769894646546noreply@blogger.com