![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj54luhDVYuVhg1TRmFyzAs98tWavQF2G_dK4651saxrFG4m2i98lUMY_mu6RuAu9Ma6avMzlg1jaHOiXjCo4KHyTApdXiz6OGpusyWREo4OwTPuH4WE3PxS6McrvRahEHSQpgJvQ/s400/londontheatre_elegance_500.jpg)
Η αρμονία τελικά είναι μια αρετή πλήρως αφομοιωμένη από ένα ασκημένο στην ομορφιά και την αυτοπειθαρχία σώμα. Κι ευτυχώς αφοπλιστικά αναγνωρίσιμη.
Εξηγούμαι:
Είχα την τύχη να παρακολουθήσω παράσταση στο πλευρό μεγάλης - μέγιστης- πρωταγωνίστριας του θεάτρου μας (και προσωπικής μου αδυναμίας) προχωρημένης μάλιστα ηλικίας (όχι ότι σημαίνει κάτι...)
Κάποια στιγμή, λίγο πριν το τρίτο κουδούνι, η ταξιθέτρια της ζήτησε να δει την πρόσκληση. Ο τρόπος που σήκωσε τα μάτια να την κοιτάξει, το πως άνοιξε την τσάντα της και -κυρίως- πως χορογράφησε (εντελώς φυσικά) την επιστροφή του εισιτηρίου της, πλημμύρισαν θέατρο την πλατεία.
Ολόκληρη η παράσταση που ακολούθησε δεν μπόρεσε με όλους τους φωτισμούς τα κοστούμια, τη μουσική, το κείμενο να συναγωνιστεί τη θεατρικότητα μιας τόσο απλής κίνησης...
Μαγεία, μαγεία, μαγεία...
Εξηγούμαι:
Είχα την τύχη να παρακολουθήσω παράσταση στο πλευρό μεγάλης - μέγιστης- πρωταγωνίστριας του θεάτρου μας (και προσωπικής μου αδυναμίας) προχωρημένης μάλιστα ηλικίας (όχι ότι σημαίνει κάτι...)
Ολόκληρη η παράσταση που ακολούθησε δεν μπόρεσε με όλους τους φωτισμούς τα κοστούμια, τη μουσική, το κείμενο να συναγωνιστεί τη θεατρικότητα μιας τόσο απλής κίνησης...
Μαγεία, μαγεία, μαγεία...
(με τα πιο αγνά υλικά πραγματικότητας)
Είναι αλήθεια πως κάποιοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν με χάρη και το πιο απλό πράγμα. Να ρωτήσω ποια ήταν?
ReplyDeleteΝα ρωτήσω κι εγώ ποιά ήταν...;
ReplyDelete@revqueer & hommesweethomme:
ReplyDeleteΕίστε περίεργοι κι οι δυο!
Δε θα σας πω ποια είναι γιατί αφενός δεν έχουμε επισημοποιήσει τη βαθιά κι ειλικρινή μας σχέση κι αφετέρου γιατί δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία.
Δεν είναι πάντως ιδιαίτερα δύσκολο να την υποθέσετε μιας και μυθικές κυρίες του θεάτρου μας έχουν απομείνει 3-4. Και θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε απ' αυτές.
Απλά τυχαίνει να είναι η προσωπική μου αγαπημένη. Σε ανύποπτο χρόνο θα αναφερθεί πάντως (νομίζω ήδη έχει καπου προς τα πίσω)
Την καλημέρα μου...
Έτσι για να εκπληρωθεί του Πεσσόα το ρηθέν : "Δεν θέλω να γίνω ο ηθοποιός, μα οι κινήσεις του"
ReplyDeleteΛαμπρο παραδειγμα για καποιες η και καποιους που ειναι ηθοποιοι(λεμε τωρα) με ωραριο και ΙΚΑ.
ReplyDeleteΕυχαριστουμε για την διακριτική υπενθύμιση του αυτονόητου!
@aντώνης:
ReplyDeleteΣτο λατρεμένο Fernando δεν πάω κόντρα, αλλά ηθοποιός τελικά είναι οι κινήσεις του (κι οι συγκινήσεις μου)
@etalon:
Οι ευχαριστίες σας μεταφέρονται με μια εύθραυστη πεταλούδα στο μπαλκόνι της κυρίας...