Hope there's someone Here comes your ghost again When i go to bed How can i fall asleep at night It's just that the moon is full How will i rest my head Hearing a voice i'd known Between light and nowhere You brought me something Nice to hold when i'm tired I don't want to be the one Hope there's someone
Antony and the Johnsons είχαμε συναντήσει αρκετές φορές (με τον ένα ή τον άλλο τρόπο) στο Jirasimosu. Δε φανταζόμουν όμως ότι θα τον “συναντούσαμε” και στο live στο Metropolis. Από τις πιο τολμηρές στιγμές της παράστασής σας!!
Εκείνο το ΔΕΝ, δική σου ιδέα δεν ήταν? (μη μου πεις όχι!... για κάποιον ανεξήγητο λόγο έχω πειστεί ότι ήταν αποκλειστικά δική σου ιδέα…).
Hope there's someone
ReplyDeleteHere comes your ghost again
When i go to bed
How can i fall asleep at night
It's just that the moon is full
How will i rest my head
Hearing a voice i'd known
Between light and nowhere
You brought me something
Nice to hold when i'm tired
I don't want to be the one
Hope there's someone
diamonds and hope?
ReplyDeleteή
hope and rust?
[θα δείξει...]
Καλημέρες:-)
ένα ευχαρηστήριο είναι πολύ λίγο, αλλά εν λευκώ στο δίνω!
ReplyDeleteΗ Σαντέζα σας εκπληκτική!...
ReplyDelete(εμείς άφωνοι...)
Και το δεν ν' αναβοσβήνει εκεί πίσω. Να μπλέκονται τα χρώματα από τις λάμπες νέον. Εν λευκώ στο κόκκινο. Δεν, σου λέω, δεν!
ReplyDeleteAntony and the Johnsons είχαμε συναντήσει αρκετές φορές (με τον ένα ή τον άλλο τρόπο) στο Jirasimosu. Δε φανταζόμουν όμως ότι θα τον “συναντούσαμε” και στο live στο Metropolis. Από τις πιο τολμηρές στιγμές της παράστασής σας!!
ReplyDeleteΕκείνο το ΔΕΝ, δική σου ιδέα δεν ήταν? (μη μου πεις όχι!... για κάποιον ανεξήγητο λόγο έχω πειστεί ότι ήταν αποκλειστικά δική σου ιδέα…).
This comment has been removed by the author.
ReplyDelete