*Jirashimosu

  Λίγο πριν τελειώσει η χρονιά έπιασα κλασικά τους απολογισμούς. Όλα στη θέση τους, μόνο που μου ‘λειπε ένα χέρι· το δεξί. Χάιδεψα με το βλέ...

Να ξέρεις από που έρχεσαι.  Να ξέρεις από που περνάς.  Να ξέρεις που πηγαίνεις.  Να ξέρεις με ποιους  Να ξέρεις ως ποιος.  Οι πέντε βεβαιότη...

Από τον τροπο που επέλεξαν να βαφτίζουν κάθε επεισόδιο οι δημιουργοί των Friends φάνηκε πως είχαν αποφασίσει συνειδητά να παίξουν μπάλα στο ...

  Νομισματοκοπείο.  Είναι πριν η μετά;  Πάντα τα μπερδεύει.  Και στα Βριλήσσια πως πηγαίνεις;  Ποσά λεωφορεία;  (Αλήθεια ποσά λεωφορεία).  Ν...

Πρόσωπα, γεγονότα, ημερομηνίες,  σημαντικά, ασήμαντα,  πρόσωπα χαρές, λύπες,  γεγονότα όλα ένα ατέλειωτο σκρολάρισμα. Kι εμείς νύχτα μέρα  ε...

Πριν 5 χρόνια έφτιαξα τους "επιζώντες" για να έχω κάθε χρόνο τον ετήσιο προσωπικό μου απολογισμό. το κονσεπτ ήταν να σβήνω όσα ο ...

Τα παλιά χρόνια, στις αρχές του καλοκαιριού, οι άνθρωποι της υπαίθρου, άφηναν τα χωριά τους, έπαιρναν τα νοικοκυριά τους στην πλάτη και μετέ...

Πριν κάποια χρόνια είδα το “Αίμα των Ζώων” του Georges Franju (του κλασικού “Μάτια χωρίς πρόσωπο”). Σε αυτή τη μικρού μήκους ταινία πα...

Δεν είναι εύκολο να είσαι αυτόνομος σε έναν κόσμο που φοβάται. Δεν είναι ντροπή να ‘χεις ανάγκη. Δεν είναι ντροπή να το λες. ...

Επέτειος αμηχανίας - κάθε χρόνο και μεγαλύτερης. Γιατί οι ήρωες παρέμειναν ανώνυμοι και σύγχρονοι κι ο ανδριάντας δεν ανέβηκε ποτέ ο...

Ένα κουκουνάρι σκάει στην οθόνη. Μια σπίθα παιχνιδίζει στο σαλόνι και σβήνει μ’ ένα κλικ. Μαγικός ρεαλισμός υψηλής ευκρίνειας. ...

Μη φοβάσαι! Περήφανος δε θα πει υπερτερώ. Δε θα πει σκορπάω χρώματα και γκλίτερ δεξιά κι αριστερά: στο σαλόνι, στην αυλή σου...

Φτιάχνω καφέ και κοιτάζω το σημειωματάριο μου: πρώτη σημείωση - 17/02/2017 "Ενα αεροδρόμιο.  Άνθρωποι ετοιμάζονται να α...

Παγκόσμια Ημερα Ποίησης. Όπως κι η χτεσινή κι η αυριανή. κι όλες οι πριν και οι μετά. Γιατί χωρίς την Ποίηση - την...

Όσο πιο νέοι είμαστε, τόσο πιο εύκολα κάνουμε ετήσιους απολογισμούς.  Θυμάμαι ολόκληρη τη ζωή μου να φτιάχνω θορυβώδεις λίστες...

- Θα ήθελες να γράψουμε ένα νέο τραγούδι στην Κατερίνα Κούκα για τα λαϊκά της Ταράτσας; - Θεμάκο μου δεν νομίζω πως είμαι σε φάση. ...

Χτες βράδυ με έπιασε μια νοσταλγία. Ανεξήγητη. Εντάξει. Όχι και τόσο ανεξήγητη. Είχε αφορμή. Εκεί που δούλευα ανυποψίαστος στον υπολογ...

Ακούστε με παιδάκια: ο πατερούλης πέθανε. Απ’ το παλιό παλτό του θα σας φτιάξω ζακετάκια. Θα σας φτιάξω φανελάκια. απ’ τα πα...

Αν είναι να φύγεις και να μείνεις κάν' το με τρένο - σαν τον Γκι  και τον Ζαβιέ. Σαν τη Λώρα και τη Λάρα. ...

Το “Εν Λευκώ” είναι το τραγουδι που για μας σηματοδοτεί την αρχή των πάντων και γι’ αυτό αποτελεί και θα αποτελεί πάντα το φινάλε κάθε π...

Εγώ στο Θέατρο κάτι χρωστούσα από παλιά. Στην αρχή ήταν μια σκεψη, μετά παύση, μετά λέξεις - αρχικά δειλές και στη συνέχεια θρασείες, ...

Όταν η ζωή σου δίνει λεμόνια...                                  άλλαξε ζωη.

Ήρθα στην Πλατεία προσκόπων μια μερα για καφέ. Είπα εδώ θέλω να μείνω. όχι πιο πάνω, όχι πιο πέρα, όχι πιο δίπλα. Εδώ. Ξ...

Εγώ σε γνώρισα προτού σε συναντήσω Από παιδί στα όνειρα μου σ’ είχα δει. Ήταν αργά μετά και πώς να κάνω πίσω. Είπα απ’ τον κόσμ...

Γεννημένοι έτσι Mέσα σ’ αυτό Καθώς χαμογελούν τα πρόσωπα από κιμωλία Καθώς ο Κύριος Θάνατος γελά Καθώς κόβονται τα ασανσέρ Καθώς τα...

Ξέρεις: είμαι πάλι μεθυσμένος εδώ ακούγοντας Τσαικόφκσι στο ραδιόφωνο. Χριστέ μου, τον ακούσα 47 χρόνια πριν όταν ήμουν έ...

Καμία λίστα φέτος, κανένα τοπ 10 με τα καλά και τα άσχημα της χρονιάς που πέρασε, καμιά δέσμευση ή προγραμματισμός για τη νέα χρονιά. ...

Όταν μου πρότεινε η Αλεξάνδρα να μιλήσω για τους αχινούς και τα φιλιά τους στην πρώτη τους επίσημη παρουσίαση ένιωσα αμήχανα. Εντά...

Κλειστοί δρόμοι,  βουνά από σκουπίδια,  ζέστη,  άνθρωποι ζαλισμένοι από τρελά φεγγάρια,  ψυχαναγκαστικος συνωστισμός σε φεστι...

Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου, ως γνήσιος εμπνευσμένος δημιουργός είναι, χρόνια τώρα, ο κατασκευαστής και διαχειριστής ενός αυτόνομου καλλι...