Του χρόνου τέτοια εποχή - αν bloggάρω ακόμα - θα θέλω να θυμάμαι:
-τις τρικλοποδιές που βάζουμε οι ίδιοι στον εαυτό μας.
-τις πόρτες που αφήνουμε μισάνοιχτες από υπερβολική πίστη στον εαυτό μας.
- τις νεραντζιές.
- τις σταθερές που δεν είναι σταθερές.
- Τα δεδομένα που αλλάζουν με ένα "φου".
- Τις εναλλαγές επιρρημάτων που σημαίνουν κάτι.
Του χρόνου τέτοια εποχή κατά πάσα πιθανότητα θα είμαι τόσο άλλος άνθρωπος που θα διαβάζω τα παραπάνω και θα γελάω (αν θυμάμαι τί σήμαιναν ένα χρόνο πριν)
Ποιός σε πείραξε Γεράσιμε;
ReplyDeleteΤου χρόνου τέτοια εποχη θα εισαι λίγο πιο ώριμος και λιγότερο ευάλωτος σ αυτα που σε πληγώνουν.
Κι επειδη υπάρχουν και σταθερές που παραμένουν σταθερες, θα ειμαστε και εμεις εκει μαζί σου.
ΥΓ: ξέρεις ποιοι ειμαστε οι "εμεις" -νομίζω
Παράλληλα, περπατάμε παράλληλα γιατρέ...
ReplyDeleteμε τον ένα και τον άλλο τρόπο
τον καλό και τον κακό
Αν εννοεις οτι παμε παράλληλα επειδη οι παραλληλοι δεν τέμνονται θα μαλώσουμε. Γιατι από -πάσης φυσεως- τομές αλλο τιποτα
ReplyDeleteσε ένα χρόνο από σήμερα (;):
ReplyDelete-η άνοιξη θα ξαναμπεί
-ένας άνθρωπος (η γιορτή) θα είναι ακόμα εδώ να μιλάμε, να γελάμε, να μοιραζόμαστε (το χαμένο) χρόνο...
-κάποιες σταθερές τελικά είναι σταθερές αλλά "αλλιώς"...
-η μουσική, τα βιβλία και οι ταινίες θα είναι εδώ
-εσύ που θα έρθεις θα χρειαστεί να προσπαθήσεις λίγο παραπάνω... δε βιάζομαι
|χαίρομαι πολύ που σας ξαναβρίσκω|
Εγώ έχω κολλήσει με τις νεραντζιές φέτος.. Σαν να μην έχω ξανακυκλοφορήσει σ αυτή την πόλη άνοιξη, νιώθω παντού το άρωμά τους. Μάλλον ήρθε η στιγμή να με αγγίξει..
ReplyDeleteΤου χρόνου τέτοια εποχή -λογικά- θα μπλογκάρεις ακόμα κι εμείς θα περιμένουμε το επόμενο ποστ σου με αμείωτο ενδιαφέρον. Όλα τ άλλα θα συνεχίσουν να ισχύουν και στιγμές στιγμές μας θα κάνουν να γελάμε, ενώ άλλες...
Χ
Kάποια χορδή αγγίξατε με αυτή την ανάρτηση.
ReplyDeleteflamencologio.blogspot.com