les plages d' Agnes

Παίζω το ρόλο μιας γριούλας, παχουλής και φλύαρης...

Και να σκεφτείς, έτρεχα στο δρόμο να προλάβω να βρω καμιά θέση... παρακαλώντας από μέσα μου να μην είναι sold out. Κι ήμασταν τελικά καμιά τριανταριά άτομα - στην καλύτερη περίπτωση. Κι είχαμε την τιμή να μας μιλήσει για το σινεμά, τη ζωή της, τον κόσμο και το χρόνο που περνά, η μεγαλύτερη εν ζωή σκηνοθέτις, η γυναίκα από την οποία ξεκίνησε το κίνημα της Nouvelle Vague και που μπορεί να κινηματογραφεί ακόμα και μια... πατάτα (κανονική όχι μεταφορική) και να παράγει ύψιστη Τέχνη. Κι ήταν από τις λίγες φορές χτες το απόγευμα που έπιασα τον εαυτό μου να χαμηλώνει από ντροπή τα μάτια μπροστά στην τόση αλήθεια αυτής της γυναίκας, που στη ζωή της δεν υπήρξε παρά μοιρασμένη ανάμεσα σε 2 έρωτες: το σινεμά και έναν άνδρα.

Είμαι από ξενύχτι και δε μπορώ να τα γράψω όπως θα έπρεπε. Οι καλές μου λέξεις είναι ακόμα σε καταστολή. Δεν ήθελα όμως να το αφήσω κι αυτό να αιωρείται στο χρόνο. Κυρία Varda, ευχαριστώ για την ανοιξιάτικη βόλτα στις παραλίες σας. Από χτες το απόγευμα μπορείτε να προσθέσετε άλλον έναν άγνωστο Οδυσσέα στη συλλογή σας.

[Το ντοκιμαντέρ les plages d' Agnes, προβλήθηκε στα πλαίσια του 10ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου - κι έχετε μια τελευταία ευκαιρία να το παρακολουθήσετε το Σάββατο 11 Απριλίου στις 8.30 στο Γαλλικό Ινστιτούτο].