Δυο χρόνια πήρε να συναντηθούμε. Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Φωνή άκρως συγκινητική με ένα αποτελεσματικότατο falcetto στα κατάλληλα σημεία. Μελαγχολικός, εσωτερικός, θλιμμένος, σε καμία περίπτωση όμως καταθλιπτικός (άντε... λίγο).
Τα τραγούδια του μου θυμίζουν κάτι ανάμεσα σε Peter Hammill και αρσενική Tori Amos (στα πιο χαμένα της) και για ένα λόγο που δεν έχω προσδιορίσει ακόμα ακριβώς κάτι από τα folk παραμύθια της Joni Mitchell.
Για pay him a visit:
Τα τραγούδια του μου θυμίζουν κάτι ανάμεσα σε Peter Hammill και αρσενική Tori Amos (στα πιο χαμένα της) και για ένα λόγο που δεν έχω προσδιορίσει ακόμα ακριβώς κάτι από τα folk παραμύθια της Joni Mitchell.
Για pay him a visit:
No comments:
Post a Comment