Β: Καλημέρα σας.
Α: ....
Β: Ωραία μέρα...
Α: ...
Β: ...σας
Α: (Τα μάτια καρφωμένα στο κενό).
Β: Δε μιλάμε ούτε σήμερα; Καμία απάντηση ούτε σήμερα.
Α: (Το ίδιο)
Β: Σήμερα με λένε Αγάπη. Χτες με λέγανε Σοφία- λέω: δε μιλάει, ηλίθιος θα ναι... προχτές που με λέγανε Ελπίδα λέω εδώ μέσα τι να βρει και να μου πει.... Σήμερα με λένε Αγάπη. Πες γεια σου αγάπη...
Α: Αγάπη
Β: ΑΑΑΑ γεια σου... γεια σου αγάπη. Αγάπη εγώ, γειά σου εσύ
Α: Γειά σου...
Β: Γειά σου και σένα. Χαίρομαι που σε γνωρίζω...
Α: ...που σε γνωρίζω
Β: Που με γνωρίζεις χαίρεσαι. Όπως κι εγώ!
Α: Κι εγώ...
Β: Χα! Όλοι χαίρονται που γνωρίζουν την αγάπη. Κι η αγάπη το ίδιο. Είναι έννοια πολύ κοινωνική!
Hamlet says: Keith Karradine - I'm Easy
1 comment:
Γειά χαρά λέω έγω συνήθως. Και τη χαρά μόνο όταν την εννοώ την λέω. Αλλιώς αφήνω σκέτο γεία να αιωρείται. Επιβίωση. Το χαρά έχει ζωή. Γειά σου, χαρά σου...
Post a Comment