Thursday, July 26, 2007

Συμπέρασμα #26.07

Η μικρότητα των ανθρώπων μας φέρνει πιο κοντά στις λέξεις
κι οι λέξεις είναι το ασφαλέστερο καταφύγιο από τη μικρότητα των ανθρώπων...

Για τη σιωπή θα σας μιλήσω άλλη φορά...

προς το παρόν
δύναμαι να επικοινωνώ
μόνο με
λέξεις.

8 comments:

floudion said...

egw pantws den katalavainw lexi - ehw kleisei 24wro aupni - oi teleutaies mou elpides gia kalokairines diakopes exanemistikan simera - pame gia Prwtohronia diakopes

etalon said...

Η μικροτητα μονο με σιωπη εξορκιζεται.

Καποιες φορες οι λεξεις περιεχουν σιωπη, συνηθως μας βολευει το αντιθετο.


η ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΗΧΟς ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟς.

Y.K.M.T. said...

einai to 8ema mas oi lekseis auto to kairo mallon...

Jirashimosu said...

@floudion:
Εσυ προωθήθηκες απευθείας στη σιωπή. Μια χαρά σε βρίσκω. Κι άσε εμάς τους χαζούς να πασχίζουμε με λέξεις.

@etalon:
Με σιωπή ξορκίζουν τη μικρότητα ο Θεός κι οι πέτρες. Ελπίζω κάποια στιγμή να κατακτήσω μια απ' τις δυο καταστάσεις, όχι για κανένα άλλο λόγο αλλά επειδή κουράστηκα να μιλάω και να τ' ακούω εγώ.

Επίσης τείνω να πιστέψω ότι περιβάλλομαι από θεούς και πέτρες.. Οπότε αδίκως αγωνίζομαι.

@y.k.m.t.
Μόνιμο θέμα οι λέξεις συν-γιαπωνέζε μου... κι η μικρότητα ακόμα μονιμότερο:-)

Aντώνης said...

Εγώ μιλάω μιλάω μιλάω κι ακούω τη φωνή μου. Και δεν ξέρω ποιά είναι μεγαλύτερη μικρότητα, των ανθρώπων ή η φωνή μου -προβληματισμοί ενός φαφλατά που έφερες σε αδιέξοδο :)

Suspect said...

Ποτέ μην απελπίζεσαι για κάτι που πέρασε,
εκτός αν ήταν μπουλντόζα και σε πάτησε.

nomansland said...

...σωστό και πεσιμιστικό και βαθειά αναλυτικό χωρίς πολλές λέξεις..

E said...

Κάτι καταφύγια που πας και γεννάς...

Υπάρχουν κι άλλοι που χρησιμοποιούμε τις Λέξεις σου, υπερασπιζόμενοι δικά μας καταφύγια, έναντι των δικών μας Θεών τε και Πετρών.

Κοίτα που μάλλον χρωστάω ευχαριστώ...

Καλημέρα :)