Sunday, July 15, 2007

Blogoπαίχνιδο


Λοιπόν καταγγέλλω τον Holden Caulfield, επειδή με παρέσυρε σ’ αυτό το σκοτεινό μαρτύριο, που μέχρι ο αδύναμος σε πάσης φύσεως οδηγίες (ακόμα και του scrabble) εγκέφαλός μου να το βάλει σε μια σειρά είδε κι έπαθε…

Τόσα ωραία blogoπαίχνιδα έχουν βγει κατά καιρούς, κανείς σας δεν με έπαιξε! Τώρα στο πολύπλοκο με θυμηθήκατε; Χάθηκε να με linkάρετε στις 5 αγαπημένες μου ταινίες ή τραγούδια;

Πέρα απ’ την πλάκα είναι έξυπνο, ενδιαφέρον και πολύ πιο απλό απ’ ότι φαίνεται αρχικά.

Με απλές οδηγίες οι 5 τυχεροί που θα ανακοινώσω στο τέλος, πρέπει να σχολιάσουν (αν συμφωνούν ή διαφωνούν) 2 φράσεις δικές μου (την 3η και 4η) και να πασάρουν άλλες 2 (μια ενός γνωστού διανοητή και μια δικής τους εμπνεύσεως) σε 5 άλλους blogger επιλογής τους.

Συγκεκριμένα το post σας πρέπει να αποτελείται από:

1 γνωστη φραση συγγραφεα κτλ που του πασαρει ο συναδελφος του που τον καλει να παιξει (δηλαδή εγώ)
1 γνωστη φραση συγγραφεα κτλ που διαλεγει ο blogger (δηλαδή εσύ)
1 φραση που φτιαχνει ο συναδελφος που τον καλει να παιξει (δηλαδή πάλι εγώ)
1 φραση που φτιαχνει ο ιδιος ο blogger και την πασαρει στους αλλους 5 (δηλαδή πάλι εσύ)

Δες το και στην πράξη:


1. Γνωστή φράση toy Holden που σχολιάζει ο Jirashimosu:

“να ελπίζεις – να ελπίζεις πάντα – πως ανάμεσα εις τους
ανθρώπους
- που τους ρημάζει η τρομερή «ευκολία» -
θα συναντήσεις απαλές ψυχές με τρόπους
που τους διέπει καλωσύνη – πόθος ευγένειας – ηρεμία”

Ν. Εγγονόπουλος (απόσπασμα από το ποίημα “Σονέτο μάλλον απαισιόδοξο”)


Συμφωνώ απολυτότατα. Το μόνο σχόλιο που μπορώ να κάνω στο παραπάνω είναι ότι η προσδοκία αυτής της σύμπτωσης των εξαίρετων (κι ως εκ τούτου, εξαιρετέων) ψυχών ίσως είναι η μοναδική ελπίδα που κρατάει τον άνθρωπο στα πόδια του.

Με άλλα λόγια οι μικρές συναντήσεις δίνουν το νόημα στις μεγάλες πορείες.

2. Η προσωπική φράση του Holden:

"Ακόμα και όταν δε νιώθεις καλά αν απαντάς «μια χαρά είμαι» είναι ένα μεγάλο βήμα για να νιώσεις καλύτερα"

Διαφωνώ, παρόλο που θα ήθελα να γνωρίσω όλους αυτούς που το κάνουν κι έχει αποτελέσματα, για να τους υποβάλλω τα σέβη και το θαυμασμό μου. Εγώ αν όταν δε νιώθω καλά απαντήσω «είμαι μια χαρα», εκτός από ψεύτης (που δε με ενοχλεί και ιδιαίτερα) νιώθω και ηλίθιος (που με ενοχλεί λίγο παραπάνω).

3. Η γνωστή φράση που παραδίδω είναι:

«Ο πόνος είναι το μοναδικό μέσο που έχουμε για να αποκτήσουμε συνείδηση της ύπαρξης μας…»

Oscar Wilde (who else…)

4. Και η δική μου φράση:

«Αν σ’ αγαπούν να μάθουν να το λένε/ κι αν δε στο πουν να μάθεις να το κλέβεις…»

(Τσάμπα τα δισκογραφούμε;)


Και τα πέντε παιδάκια που καλώ να παίξουν είναι οι: square1, RimeImproVvisAte, Συνήθης Ύποπτη, ο φλύαρος αίολος, y.k.m.t.

Μη με σνομπάρετε! Δεν είμαι σε ψυχολογική κατάσταση να το σηκώσω...

2 comments:

Anonymous said...

:) Δεν έχω blog καρντιά μου, αλλιώς θα έπαιζα ευχαρίστως....θα παρακολουθώ όμως διακριτικά...

martanomans at hotmail dot com

P. said...

Περιμένω να μου υποβάλεις δημόσια τα σέβη σου γιατί εγώ νιώθω καλύτερα. χαχαχαχα!!! Ειδικά αν με ρωτάει κάποιος ή κάποια που αγαπώ και με πραγματικό ενδιαφέρον