Sunday, November 18, 2007

Χάσκω

Θέλω να πω τι σκέφτομαι και δε μπορώ. Το κεφάλι μου ξέρει πολύ καλά να προφυλάσσει τις τοξικές διαρροές του: απλά μπλοκάρει το φίλτρο της καταγραφής. Κι έτσι παρόλο που νιώθω, είναι αδύνατον να εκφράσω το παραμικρό. Οι γνώσεις μου συρρικνώνονται. Ονόματα, λέξεις, στίχοι τραγουδιών, πρόσωπα, καταστάσεις και μνήμες γλιστράνε το ένα μετά το άλλο από τη σκέψη μου. Έχω την αίσθηση ότι πολύ σύντομα θα είμαι εντελώς ανάπηρος στο να ονομάζω τις έννοιες. Θα νιώθω τη σημασία τους αλλά δε θα μπορώ να την εκφράσω με κανένα τρόπο.

Το μυαλό μου υπολειτουργεί. Δε συγκεντρώνεται πουθενά. Έχει την πρόθεση αλλά δε συναντιέται με το αποτέλεσμα. Πιάνει ένα βιβλίο και δεν αφομοιώνει ούτε μια γραμμή. Πιάνει ένα απλούστερο βιβλίο – ακόμα και παιδικό- κι η λογική αναπηδά σε κάθε λέξη. Αρνείται πεισματικά να συνεργαστεί. Η πιο αφελής ταινία αδυνατεί να μου τραβήξει την προσοχή. Χάνομαι στις απλούστερες συνδυαστικές σκέψεις. Θέλω μόνο αχανείς εικόνες να χάσκει το βλέμμα χωρίς καμία μα καμία απαίτηση. Α και χρώματα. Όχι συναισθήματα. Χρώματα να με καταπίνουν, να μπαίνω μέσα και να μη χρειάζεται καμία εξήγηση.

Θέλω να διατυπώνω σκέψη μετά από σκέψη και να μη με νοιάζει που επαναλαμβάνω τις ίδιες φράσεις, τα ίδια λεκτικά σχήματα, τα ίδια νοήματα. Να δώσω στην ελεύθερη καταγραφή τη σαφήνεια που χρειάζεται για να βγάλω από μέσα μου όλη αυτή την ψυχοφθόρα συσσωρεμένη ενέργεια. Και θέλω κάποιον να μιλάει, να αποφασίζει και να ενεργεί για λογαριασμό μου. Να μην έχω καμία ευθύνη για τίποτα. Απλά να αιωρούμαι σε μια εναλλαγή ασύνδετων στιγμών μέχρι να γίνει ένα μεγάλο μπαμ και όλα να μπουν σε μια σειρά ή να πάψουν να υπάρχουν. Γιατί τώρα δεν είμαι παρά σε ένα βαγόνι που πηγαίνει σε ατέλειωτες ράγες και δε σταματάει πουθενά.

Εδώ και αρκετό καιρό οι μόνες στιγμές της μέρας που απολαμβάνω είναι μέσα στα λεωφορεία χαζεύοντας απ’ το παράθυρο άχρηστα καρέ κινούμενων εικόνων να διαδέχονται το ένα το άλλο. Που και που εμφανίζεται ο πυρήνας μια όμορφης σκέψης αλλά είναι τόσο αδύναμος που πριν σχηματίσει ένα νόημα εξατμίζεται…Το ίδιο και στα σινεμά. Βγάζω εισιτήριο μόνο και μόνο για να χάνομαι στο σκοτάδι αφηρημένος μπροστά στην οθόνη. Δεν παρακολουθώ πλοκή, δε με νοιάζει η υπόθεση, μου αρέσει απλά να χάσκω…

Χάσκω… να η νέα αγαπημένη μου λέξη. Η νέα μου ταυτότητα.

Αυτά…

8 comments:

Cookie Basher said...

Beatifully written..i feel you..i think.

Aντώνης said...

"Χάσκει" θα σε λέω...Μήπως κάπου μέσα σου χάσκει ακόμα μια μικρή Ιρίνα???

floudion said...

χάσκε μου!! δεν με νοιάζει η χασκόκατάσταση σου, την πέμπτη πρέπει να μου έχεις βρει δώρο. xxx

oneiroparmenh said...

Εγώ άμα μπλοκάρει το μυαλό μου λύνω σταυρόλεξα..Αλήθεια!Δε λέω ψέμματα!Αμα λύνω σταυρόλεξα είναι σαν να ξεβουλώνει το μυαλό μου και μετά όλα πανε ρολόι...

Τώρα γι'αυτό που λες ότι χάσκεις,μη σκας,εγώ χάσκω εκ γενετής κι όσο μεγαλώνω χάσκω ακόμη περισσότερο...Για τους φίλους μου είμαι το πιο αφηρημένο πλάσμα που έχουν γνωρίσει...

Ωραίο blog...Καλώς σε βρήκα...

Αιολος said...

Δεν είναι λίγες οι εβδομάδες που έχουν περάσει έτσι τον τελευταίο καιρό. Και τώρα ακόμα, σαν να μην έχω όρεξη για τίποτα. Κι εκείνα που μόνος μου κυνήγησα να επιτύχω με απωθούν μόνο στην ιδέα ότι πρέπει να βγω από τις παντόφλες μου.

Ένα ταξιδάκι χρειάζεσαι. Εγώ θα το κάνω, δεν παλεύεται αλλιώς αυτή η κατάσταση. Καλησπέρα.

Συνήθης Ύποπτη said...

Καλά, μη σε τρελλαίνει. Οι περισσότεροι πάνω κάτω στην ίδια φάση βρισκόμαστε. Ή παρόμοια.
Θα συμφωνήσω με το ταξίδι και θα σου πω ότι σε τέτοιες φάσεις μου έρχονται άπαιχτες ιδέες που αν ζοριστώ και τις γράψω βγαίνει κάτι πολύ καλό.
Το λέω, δηλαδή, γιατί κάτι συμβαίνει.
Ζορίσου κι εσύ λιγάκι κι αν δε βγει τίποτις, πες μου να τελειώσω μια ώρα νωρίτερα το παραμύθι να στο στείλω.
Πιστεύω να πάθεις overdose φαντασίας και να συνέλθεις. :)

costas said...

Το καλυτερο παντως, οπως φανταζομαι θα εχεις μαθει ηδη, ειναι να χασκεις και να αντιχασκεις - ή να βαλεις καποιον αλλον να αντιχασκει για σενα.

bill g. said...

Εάν σου αρέσει κ να χάσκεις μετά μουσικής, τσέκαρε: http://www.last.fm/music/The+Album+Leaf. Είναι χρώματα με τη μορφή μουσικής, κυριολεκτικά.