Λοιπόν εγώ την έχω καταβρεί με το cine+
Η σχέση μας είναι επίσημη. Διότι που αλλού Δευτέρα μεσημέρι μπορείς να στρέψεις το γκρίζο βλέμμα σου και να δεις Χολιγουντιανό μιούζικαλ;;; KAI μάλιστα χωρίς διαφημίσεις και άλλες διακοπές!
Και πέρα από αυτό, ο νέος μου ψηφιακός έρωτας φαίνεται να μοιράζεται απόλυτα και τις απόψεις μου για τα σαββατόβραδα που λένε: εγκλεισμός και κλασικό σινεμά. Και να 'σου σήμερα, Σάββατο βράδυ 9.05 (πιο prime time δεν έχει) να μου προβάλει το υπέροχο, αγαπησιάρικο και (δυστυχώς) υποτιμημένο Two for the Road του Stanley Donen.
Πράγμα που σημαίνει: μιάμιση ώρα με την λατρεμένη Audrey Hepburn του 1967 να υγραίνει την οθόνη μου με το πιο μελαγχολικό βλέμμα του παγκόσμιου σινεμά (εντάξει - ίσως υπερβάλλω αλλά είναι γνωστό τοις πάσι πως μου αρέσει να υπερβάλλω) εξαπολύοντας δηλητηριώδεις ατάκες για το γάμο, τις σχέσεις, το sex και αμφισβητώντας διαρκώς τη μονιμότητα του ανθρώπινου "για πάντα"...
Ά είχε και υπέροχα αμάξια (ερωτεύτηκα μια κλασική μαύρη MG), ένα από τα καλύτερα score του θεού Henry Mancini, την πανέμορφη Jacqueline Bisset σε μια από τις πρώτες της εμφανίσεις και το κυριότερο, τον Albert Finney με μαλλιά...
Μη με ψάχνετε πια τα Σάββατα... τα μοιράζομαι...
7 comments:
εξαιρετική ταινία (αν και καταλαβαίνω τις ... μαγκωμένες κριτικές)
την αίσθηση της εποχής, τη νοσταλγία της νιότης που πέρασε, υπογραμμίζει, όσο τίποτε άλλο καλύτερα, η μουσική του Μαντσίνι....
north68
Δυστυχώς δεν την έχω δει,αλλά απ'οσα γράφεις,μου φαίνεται πως θα με ενθουσιάσει!Χαίρομαι πολύ που σου άρεσει ο Μαντσίνι(από τους αγαπημένους μου!)
Έχω να διαλέξω ανάμεσα στο Θέατρο Αλέκος Αλεξανδράκης (πρώην Ριάλτο), Θέατρο Μαίρη Αρώνη και Λυρική Σκηνή Ολύμπια αυτή την περίοδο. Τι προτείνει ο μετρ;
εξαιρετική επιλογή...
καλή βδομάδα!
@anonymous, cobden, equilibrium:
Πόσο χαίρομαι που συμφωνούμε. Mancini respect. Το 'χει το παλικάρι... χρόνια τώρα.
@αίολος:
Ορί, ορί στη λυρική!!!
Rossini!!! Τι συζητάμε;;;
(αν θες πάντως αισθηματικούλι - μιας κι είμαστε σε τέτοιο post - αυτό στο Αρώνη είναι καλό εργάκι, αν και δεν το χω δει σε αυτό το ανέβασμα, οπότε μη σε πάρω στο λαιμό μου:-)
Εξαφανισθήκατε και με προβληματίζει ακόμα το όνειρο στην κουζίνα. :) Take care.
Το post αυτό ήταν στα πρώτα αποτελέσματα που μου έβγαλε όταν έψαξα για σελίδα του σινέ+... Και χάρηκα απίστευτα που δεν είμαι η μοναδική που γουστάρει το πρόγραμμα του καναλιού.
Δηλώνω ότι ακόμα και από άτομα που δουλεύουν εκεί μέσα έχω ακούσει 'μα-πώς-τα-βλέπεις-αυτά' σχόλια, δυστυχώς...
Χαίρομαι, πάντως, πραγματικά που υπάρχει κόσμος που τα εκτιμά. Γιατί, ναι, έχει πολύ υλικό που πραγματικά αξίζει, θεωρώ. Με ναυαρχίδες όπως κάποιες μεγάλες ταινίες, ή λιγότερο αναγνωρισμένες αλλά καλές σε καλές ώρες (και πάντα χωρίς διαφημίσεις - ψηφιακή γαρ), αλλά ακόμα και ντοκιμαντεράκια κλπ σε πολλές φάσεις.
Πολύ καλή φάση, πάντως (θα το ξεπεράσω, εντάξει). I am not alone.
Post a Comment