Δευτέρα

Από τότε που εμφανίστηκε στους δρόμους,
η ημερομηνία έπεφτε πάνω...
έναν ολόκληρο χρόνο πριν

όποτε έπεφτε το μάτι το απέφευγα -
πάγωνα τη σκέψη (πάγια τακτική μου)
Έλεγα λες να το προλάβω;
Με τον καιρό έγινε κάτι σα μονάδα μέτρησης

Όσο πλησιάζε ο καιρός, τόσο έκλεινα τ' αφτιά μου
όποτε έπεφτε το μάτι μου έλεγα "που άραγε τότε;"

Και να που θα μαι και εκεί... και ξυστά (σχεδόν) μετά κι αλλού

Και προς το παρόν δεν ξέρω τί και πώς συμβαίνει μέσα μου.

Ψυχραιμία ή...

απλά παγώνω τη σκέψη...

Θα δείξει...

Anchors Aweigh (που λέγαμε και πιο πριν)