Ένας μανδαρίνος ερωτεύτηκε μιαν εταίρα. "Θα γίνω δική σου" του είπε εκείνη, "αφού πρώτα θα 'χεις περάσει εκατό βραδιές περιμένοντάς με, στον κήπο μου, καθισμένος σε ένα σκαμνάκι, κάτω από το παράθυρο μου".
Την ενενηκοστή ένατη βραδιά ο μανδαρίνος σηκώθηκε, πήρε το σκαμνί του υπό μάλης και απήλθε.
Την ενενηκοστή ένατη βραδιά ο μανδαρίνος σηκώθηκε, πήρε το σκαμνί του υπό μάλης και απήλθε.
4 comments:
χμ..
κάπως ετσι δεν σκηνογραφούμε και τις προοπτικές;
αφήνουμε σχεδόν πάντα ένα "ηρωικό" φινάλε απορίας.
hey there..
(welcome back από τα βόρεια)
:-)
καλά της έκανε της καριόλας. Ποια νόμιζε πως ήταν η κοπελιά?
χαχαχαχαχα
Για εκείνον τον κήπο δεν θα λυπηθεί κανείς, άραγε ;)
Έτσι είναι οι αρσενικοί. Τους ζητάς χρόνο και μόλις είσαι έτοιμη να παραδοθείς.. την "κοπανάνε"! Αααααλλά δεν θα το βάλουμε κάτω. Εμείς είμαστε ΚΥΡΙΕΣ και θα παίρνουμε όσο χρόνο θέλουμε. Και ας μένουμε στο τέλος μόνες¡
Post a Comment