Thursday, February 15, 2007

Μέσα σε κρότους....


Δε μιλάμε για απλό κόλλημα:

Μιλάμε για τεράστιο κόλλημα.

Δε θυμάμαι πόσο καιρό είχα να φορέσω σ’ αυτή την πόλη τόσο καθαρό ρούχο.

Σαν να ξεπλένει όλο το γκρίζο – πεντακάθαρο νεράκι από πηγή.

Αν δεν τον έχετε αγοράσει ακόμα, σπεύσατε:

Δώρο ακριβό στις καλύτερες στιγμές σας και σ’ όποιον αγαπάτε.


ΥΓ: Ο λόγος για το «Τερραίν του Παραδείσου» της Μαρίας Βουμβάκη.

Η πιο σπάνια, ουσιαστική, ονειρική, λυτρωτική (κ μια θάλασσα άλλα επίθετα) μελοποίηση ποιημάτων που μας έκανε την τιμή να προσγειωθεί στο 2007 από ένα ολόδικό της πλανήτη.



4 comments:

celsius33 said...

Υπόσχομαι να το ψάξω , ευχαριστώ για την αποκάλυψη , και θα περνάω απο δω , ωραία είναι !!

Jirashimosu said...

celsius33 το να ψάξεις αυτό το album και 2-3 παρόμοια συνιστά πολιτική θέση.

Καλώς όρισες κι ελπίζω να περνάς συχνά:)

Anonymous said...

Το πήρα κι έφυγα

thanks για την προταση. Δώρο indeed!

Take care

Aντώνης said...

Θα κάνω μιαν εξομολόγηση. Είναι της μόδας οι μπλογκοπυραμίδες. Εγώ όμως σε μπλογκοπαγίδες και ψυχαναγκασμούς δεν μπαίνω. Έχω αυτοκίνητο σύστημα εσωτερικής καύσης και παράνοιας. Υποθέτω πως φτάνει. Γιατί φλυαρώ;...Εξομολογούμαι... Δεν υπάρχει καλύτερη ώρα στην ημέρα μου τον τελεύταιο καιρό όταν μέσα στο πλήθος περπατώ κι ακούω τη μουσική της στ' αυτιά μου κι αυτούς τους στίχους. Αυτό το φυλαχτό ήθελα να μοιράσω. Αποκτήστε το.