Τον τελευταίο καιρό δεν έχω όρεξη να γράψω τίποτα
Αυτό σημαίνει ή ότι είμαι πολύ καλά (αυτό είναι) ή ότι έχω μπλοκάρει και λειτουργώ στον αυτόματο. Επίσης δεν μπορώ να ανακαλέσω γιατί ξεκίνησα το blogging. Το κολάζ ιδεών, ήχων και εικόνων είναι μια καλή τακτική, αλλά τελευταία νομίζω δε με εντυπωσιάζει τίποτα (που να μη με έχει εντυπωσιάσει και στο παρελθόν) ιδιαίτερα. Κι αν ξεπηδήσει (λέμε τώρα) κάτι σε ανύποπτο χρόνο, είναι από αυτά που δε θες να τα μοιράζεσαι γιατί δε σου έχουν παραδοθεί τόσο ολοκληρωτικά ώστε να μπορείς να τα εκθέσεις επαρκώς.
Anyway, ακούω συνεχώς Martha και της απονέμω το παράσημο του πιο συγκινητικού, δικού μου ακροάματος αυτή την περίοδο. Αρκεί να μπει το Far Away και με έχει κάνει σκόνη. Τελείωσε…
Βλέπω μανιωδώς παλιές ταινίες. Αυτές που κανείς δε θέλει να τις δει μαζί σου γιατί σου λένε όλοι «που το θυμήθηκες». Όταν όμως δεν είμαι καλά εκεί καταφεύγω. Νοικιάζω ή αγοράζω λοιπόν ο τι πιο κλασικό (ή και ξεχασμένο) υπάρχει και το αφομοιώνω. Σκέφτομαι να ξεκινήσω μια συλλογή ξεχασμένων γαλλικών μελό των 60-70 (πέρα απ’ τις Ομπρέλες μου και το Un Homme et une Femme). Κι επίσης αγωνίζομαι να θυμηθώ γιατί τελευταία επανέρχεται από τα σκοτεινά της μνήμης μου μια νέα, αγέλαστη μαυροφορεμένη Annie Girardot με μια απίστευτη νοσταλγία.
Νομίζω εδώ και λίγο καιρό δέχομαι επίθεση από απανωτά déjà vu μεγαλύτερης έντασης απ’ όση μπορεί να σηκώσει ένας μέσος άνθρωπος. Τρομακτικό αλλά ταυτόχρονα συναισθάνομαι τη νομοτέλεια τους και κάπως με ησυχάζει.
Κατά τ’ άλλα προσπαθώ να διαβάσω αλλά δε με εντυπωσιάζει τίποτα από τα 10 βιβλία διαφόρων μεγεθών που πηγαινοφέρνω στα λεωφορεία. Προτιμώ να καταβροχθίζω ανθρώπους και να υποθέτω τις ιστορίες τους.
Φυσικά με αυτή την ψυχολογία ο, τι γράφω είναι κατάθλα… το νέο album θα συνοδεύεται από ξυράφια στην καλύτερη των περιπτώσεων.
Α κι έχω και μια ψύξη!
Επίσης τώρα που ξανά-διαβάζω το κείμενο δεν έχει ειρμό, αλλά αν έχεις φτάσει ως εδώ, μικρό το κακό…
Hamlet says: Martha Wainwright - Far Away
9 comments:
ο ειρμός σου είναι αυτός της ιδιαίτερης αλήθεια σου , μ αρέσει πολύ να σε διαβάζω
Όταν είμαστε καλά δεν το μοιραζόμαστε γιατί θέλουμε να το ζήσουμε.
Όταν είμαστε άσχημα δεν θέλουμε να το καταγράψουμε για να μπορέσουμε να το ξορκίσουμε.
Ένας dude παλιός κάτι έλεγε για ένα μέσο άριστο (άραγε είχε ταξιδέψει με τραμ;) αλλά η ψύξη εν προκειμένω δε βοηθάει.
Μήπως να βρούμε κάποιον να υποθέσει την δική μας ιστορία;
@Celsius33:
Ευχαριστώ πολύ. Έτσι κι αλλιώς τον ειρμό, ποτέ δεν τον είχα σε ιδιαίτερη εκτίμηση. Ούτε κι αυτός εμένα βέβαια.
@συνήθης ύποπτη:
Τόσες αλήθειες σε πέντε φράσεις. Όσο για την υποθετική μας ιστορία, όλο και κάποιος θα την έχει φτιάξει κάπου. Μόνο που δε θα το μάθουμε ποτέ. (Εκτός αν πάρει κανένα Πούλιτζερ)
Ουφ! Την καλημέρα μου και στους 2!
Γειά χαρά με πολλή και παιδιάστικη χαρά! Πόσο ζηλεύω τα παιδιά, που ζουν την κάθε τους στιγμή χωρίς ειρμούς και λογικές!!
Κατά λάθος το έκανα, μην φανταστείτε τίποτα και μου βγει τ' όνομα.
Ήθελα επίσης να πω (γιατί το ξέχασα πριν) πως η ταμπέλα στην φωτογραφία (γιατί είχε κι αλλού;) μου έφερε στο μυαλό μια σκέψη αλλά μη γελάσετε πολύ.
Δεν ξέρω σε ποια γλώσσα είναι αλλά μόλις το είδα σκέφτηκα "στερνή ευκαιρία". Κάντε τις μεταφράσεις/παραφράσεις μόνος σας...
Έχω κουραστεί να μπλοκάρω τα μικρόβια που έχει κολλήσει το blog μου. Έχω κουραστεί να τρέχω αό καραβάκι ηλκτρικό κι έπειτα σε λεωφορείο και μετά σε πεζοδρόμιο και μετά σε σκάλες. Έχω κουραστεί να χαράζω δαγράμματα και να μετράω κομματάκια εταιριών με το σταγονόμετρο. Εχω κουραστεί να μην ειναι τπτ επί της ουσίας.
Τον ειρμό της κακομοριάς πάντω τον έχω δεν μπορείς να πεις.
κι απο ειρμο καλος κι απο γνωμη αποψατος.
Μια χαρα.
Τωρα σε διαβαζω προς τα πισω...
elleipsi eirmou simainei mallon afthormitismo, sinaisthimatiki fortisi, kati...Hmm, kai de s'eiha gia tetoio:P
Μια δασκάλα μου είπε οτι ειρμός είναι ο τρόπος να εκφράζουμε το σύμπαν και να τακτόποιούμαστε εντός του. Εγώ την αγάπησα.
Post a Comment