Δέκα χρόνια blogger (παρά κάτι) όποτε με καλούν σε blogo-παίχνιδο, συνήθως δυσκολεύομαι να καταλάβω πως παίζεται. Ευτυχώς αυτό στο οποίο με προσκάλεσε ο Alex A. είναι εύκολο.
Αυτή ήταν η αρχική σκέψη γιατί με το που κάθισα να γράψω τα 7+1 πράγματα που με σημάδεψαν τη χρονιά που πέρασε, είδα ότι όλα τα συγκεκριμένα γεγονότα της χρονιάς μέσα στο κεφάλι μου είχαν χτυπηθεί στο blender… Όπως ξέρετε άλλωστε και οι 8 φανατικοί αναγνώστες μου, δε συγκρατώ ημερομηνίες (με την εξαίρεση κάποιων εντελώς trivial, που δε χρησιμεύουν ούτε στο να κάνω εντύπωση.
Οπότε κρατάω μια γενική αίσθηση. Κι είμαι σίγουρος πως αύριο θα έχω σκεφτεί άλλα τόσα πιο σημαντικά…
Λοιπόν έχουμε και λέμε, το 2007…(drumming):
- Αποτυπώθηκε ηχητικά η πιο σκοτεινή φάση της ζωής μου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο: λέγεται «εν λευκώ» και δε χρειάζεται να συστήνομαι πια με άλλο τρόπο όταν κάποιος θέλει να μάθει ποιος είμαι.
- Στις 9 Ιουλίου, διαπίστωσα ότι κάποια όνειρα μπορεί να αγκαζάρονται και να πραγματοποιούνται σε μια και μόνο βραδιά, μέσα σε διαβολικές συμπτώσεις και με ακρίβεια χιλιοστού.
- Ανακάλυψα τη μαγική πόρτα που μπορεί να ξεκλειδώσει ένα ποτήρι λευκό κρασί. Και το εφιαλτικό υπόγειο που σε ρίχνει το αυτοσχέδιο cocktail βότκα – γρεναδίνη.
- Μπήκα σε διαδικασία να συστηματοποιήσω το γράψιμο μου για 3-4 παράλληλους λόγους. Ασχέτως που δεν τα κατάφερα, έμαθα πως υπάρχει δυνατότητα να μη σκορπίζομαι (όταν θέλω)
- Έβγαλα τα πρώτα δικά μου λεφτά, από δουλειές που έχουν να κάνουν μ’ αυτό που ντρέπομαι να λέω πως κάνω (αλλά είμαι αποφασισμένος να συνεχίσω να κάνω). Κι ας το αποσιωπώ τεχνηέντως όταν με ρωτούν.
- Παγίωσα δεσμούς ενώ ταυτόχρονα έχασα άλλους σπουδαίους της ζωής μου (Κατά ένα περίεργο τρόπο οι πιο σημαντικοί μου χάνονται με τη σειρά – κρατήστε λοιπόν απόσταση)
- Συνειδητοποίησα πόσο αγαπά ο εαυτός μου τον εαυτό του και πόσο άνετα μπορεί να ζήσει μαζί του, αρκεί να τους πηγαίνω και τους δυο που και που κάνα σινεμά.
+1 Ανακάλυψα πως το net μπορεί να είναι πιο ποιητικό απ’ όσο φαντάζεται κανείς. Και πως η Αθήνα κουβαλάει πολλές ινκόγκνιτο όμορφες ψυχές, που όπως όλα τα ενδιαφέροντα κρατούν αποστάσεις απ’ το (έξω) φως
Και οι 7+1 τυχεροί που τους περνάω τη σκυτάλη, με την ελπίδα να μην την έχουν λάβει από άλλους είναι οι: RimeImprovvisate, Συνέβη στην Αθήνα, Γιώργης, Etalon, Sugarproof, Συνήθης Ύποπτη, Scarlett Carpet και square1 (με την ελπίδα να ξαραχνιάσει λίγο το blog του)
9 comments:
Συγχαρητήρια για το "εν λευκώ" Οι στίχοι σας είναι άκρως αποκαλυπτικοί και απογυμνωτικοί. Πολύ καλή δουλειά και φοβερή η μουσική του Θέμη.
Συμπάσχω απολύτως με το νο 5 των σημείων αλλά διαφωνώ κάθετα με το νο 6. Εχω απομακρυνθεί κι εγώ από πολύ αγαπημένους μου ανθρώπους, αλλά συνεχίζω να ΜΗΝ κρατάω αποστάσεις.
Καλή χρονιά και πάντα δημιουργία!
υγ: δέκα χρόνια μπλόγκερ;!
η Αθήνα κουβαλάει πολλές ινκόγκνιτο όμορφες ψυχές, που όπως όλα τα ενδιαφέροντα κρατούν αποστάσεις απ’ το (έξω) φως....
(!)
Go play;) R u satisfied?
Κύριε, κύριε! Έτοιμος!
Ευχαριστω για την προσκληση, με αγχωσε τόσο, που δεν ξερω αν σε καλυψα.
Εγω παντως(γνησιος μελο) το δακρυ μου το εριξα.
Να σαι καλα ...
Περπατώντας Σαββάτο, εκεί που μπορείς να συναντήσεις με τα μάτια της ψυχής σου ότι δεν θα στεκόσουν να δεις στο δρόμο (εδώ δηλ., σε καλημερίζω, κρατώντας δυο πράγματα: "άδικο σκόρπισμα", "νετ ποιητικό"
Καλή δημιουργική χρονιά με πολλά+1 να μας αλλάζουν την ζωή.
Καλό μεσημέρι!
Απαντώ με νέο blogo-ερωτηματολόγιο.
Στο blogo-σπιτό μου.
Χμ;
Ωραίος.. Πολύ όμορφη και η +1.. :) Να είσαι καλά, το 2008 να ειναι καλυτερο σε ολους τους τομεις!
Εκτός της (σημαντικής κατ' εμέ) πλάκας του 7, αναγκάζομαι ευχάριστα να σου πω κι εγώ ότι ο +1 επίλογός σου είναι γενναιοψυχία, όσο σπάνια, τόσο συγκινητική.
Post a Comment