Sunday, November 02, 2008

Opa


Πρέπει να είμαι ο μόνος άνθρωπος που όταν πίνει γουστάρει να φτιάχνεται με Nina Simone. Ο μόνος που δεν ανασύρει από άγνωστο ντουλάπι με μαγικό τρόπο όλους τους στίχους και τις χορευτικές κινήσεις από τα τραγούδια που απορρίπτει στη νηφάλια κατάστασή του.

Όταν πίνω με παρέα νιώθω τελικά πιο μόνος. Γιατί δεν ξέρω να εκτονώνομαι με ανοίκειους τρόπους. Δεν έχω την ανάγκη να είμαι άλλος. Δεν έχω καν την ανάγκη να είμαι αυτός, αν υποθέσουμε ότι αυτός είναι ο καταπιεσμένος εαυτός που προτιμώ.

Θα ήθελα να υπάρχει ένα μέρος που θα πίνω και θα παίζει jazz και ραγισμένες ψυχές θα βρίσκουν τη λύτρωση στο αλκοόλ και τον καπνό. Να βγαίνουμε στους δρόμους αναγεννημένοι, πετώντας από τη ζάλη και τη μουσική. Θα ήθελα αλλά δεν... πάντα σκάει ένα ενοχικό 80s pop ή ένα σκυλάδικο και χαλάει τη φαντασίωση... Λες και χρειάζεται έγκριση η ελευθερία.

Τέσπα... επειδή νιώθω την ανάγκη, κι επειδή δεν υπήρχε περίπτωση ο dj κι η παρέα απόψε να μου έκαναν τη χάρη μου το αφιερώνω. Έστω κι έτσι:


8 comments:

Anonymous said...

χαμήλωσε τα φώτα.
και άρχισε να πίνεις σπίτι με παρέα.
εκεί να δεις αφιερώσεις.
με κλειστά τα παράθυρα να γεμίσει κάπνα.
ουτε ο dj ουτε η παρέα μου απόψε.
καλό ξημέρωμα J

Anonymous said...

Απροπό, υπάρχει ένα μέρος που και τζαζ παίζει (μαζί με Frankie και λίγο Mozart στα μεγάλα κέφια) και ραγισμένες καρδιές κρέμονται στη μπάρα κι όταν βγαίνεις κατηφορίζεις ως το δρόμο ώστε να "αναγεννηθείς".

Χμ.

Καλή μέραα ( Κυριακή, είπαμε, ε; )

Jirashimosu said...

@wanted
Αυτό είναι το plan B. Και μπαίνει μπρος πάντα αργά.

@hommesweethomme:
x λοιπόν στη fontana. Ξέρεις πού την επόμενη φορά.

Καλημέρα και στους 2!

mari(z)a said...

πριν από...4+κατι χρόνια αυτό το μέρος υπήρχε...ναι σου λέω
και το όνομα αυτού: cotton club!
επρεπε να αλλάξουν πολλά σε εμένα[...] για να ξαναπάω
τελικά άλλαξαν και στο c.c. πολλά
πέρασα που λες και νομίζω έπαιζε λαϊκά άσματα...και το χειρότερο; το όνομα παρέμεινε cotton club!!
oh mon dieu!αμα το βρεις πλζ μην το κρατήσεις τελείως κρυφό..
καλησπέρες j

tovenito said...

δεν είμαι και πολύ φαν της τζαζ αλλά κατανοώ αυτό που λες ότι σκάνε από παντού άλλοι ήχοι, άλλες νότες και σου χαλάνε τη φαντασίωση..
ωραία η αυτοαφιέρωση πάντως!

Anonymous said...

They burn their hearts so much
That death is just a name
And if love calls again
So foolishly they run,
they run, they run...

Oxi k o monos...

filia
mika

mahler76 said...

περιμένουμε πρόσκληση σπίτι σου.

Αιολος said...

Άλλοι βγαίνουν στο πεζοδρόμιο και απαγγέλλουν Καρούζο.

"Η άλλη μισή μας ηλικία θα περάσει χαρτοπαίζοντας με το θάνατο στα ψέματα".