"Ο Κροκόδειλος παίρνει το ασανσέρ. Αναγκάζεται να σκύψει λίγο για να μπει γιατί είναι δύο μέτρα ψηλός, χώρια το μωβ ημίψηλο καπέλο του. Φοράει μια μακριά κίτρινη μπέρτα και μια κυρία που δεν αντέχει όλες αυτές τις χρωματικές αντιθέσεις, λιποθυμάει".
Ο αγαπημένος παραμυθάς, Gianni Rodari, με μία μόνο παράγραφο καταφέρνει να προκαλέσει το πιο απρόσμενο χαμόγελο των τελευταίων ημερών. Σε δεκαπέντε μόλις λεπτά και τρεις από τις ιστορίες του τις "φτιαγμένες για μηχανή", θυμήθηκα τα εικονογραφημένα πρωινά των παιδικών μου χρόνων. Τότε που οι μεγαλύτερες αλήθειες ξεκινούσαν από ένα απλό παραμύθι.
Αν πέσει στα χέρια σου, διάβασέ το.
2 comments:
Μετά; Τι απέγιναν αυτές σου οι αλήθειες;
Δε χρειάζεται κάποιες πικρές αλήθειες να λέγονται ευθέως και ωμά ιδιαίτερα σε μικρές ηλικίες.Χρειάζεται η αλληγορία για να προετοιμάσει το έδαφος και να μην απογοητευτούν τρυφερές ψυχές.
Post a Comment