Το μωρό

Υπάρχει μια κοινή αντίληψη.

Πως όπως σε βρίσκει ο νέος χρόνος έτσι περνάει ολόκληρος

Τρομαγμένος στο ντεμπούτο του, σα νεογέννητο ζωάκι, αναγνωρίζει μητρικά το πρώτο αίσθημα που συναντά

Και βολεύεται σ’ αυτό.

Π.χ.
Τα πέντε τελευταία λεπτά του 6 μας βρήκαν να προσπαθούμε να ρυθμίσουμε χρονικά ένα επερχόμενο πολυπόθητο ταξίδι.
Εκεί
Συνειδητοποίησα ότι έπρεπε στο 7 για πρώτη φορά να χωρέσουμε τις πρώτες προγραμματισμένες μας δουλειές κι ευθύνες, τα πρώτα πλάνα, σ’ αυτό που επιθυμούμε.

Αλλάζει ο χρόνος σα μικρή τεχνική λεπτομέρεια

Το ταξίδι έκλεισε αόριστα για κάπου ανάμεσα σε τέλη Φλεβάρη κι αρχές Απρίλη κι ο χρόνος φάνηκε να ζητάει το μερίδιο του κι από μας πια.

Τρομακτικό και συναρπαστικό.

Το πρωί παγωμένο, διαυγές και μαγικά φωτεινό μας βρήκε καθισμένους σε έναν κύκλο, ζαλισμένους, κουρασμένους, ακίνητους κι εγκλωβισμένους, αμήχανους νέους γονείς με το μωρό στην αγκαλιά.

Το πρώτο επίσημο soundtrack αυτό που ακούτε αυτή τη στιγμή.