Tuesday, March 04, 2008

Αλεξάνδρας



Η φωνή της καρδιάς μου
(κυριολεκτικά)



5 comments:

Aντώνης said...

Και τα λόγια της καρδιάς σου είναι. Εδώ έχουμε να κάνουμε με εκρηκτικούς συνδυασμούς.

Συνήθης Ύποπτη said...

Είναι πολλά που δε σου είπα γιατί ντράπηκα (πώς;!;) μα αυτό μπορώ να στο πω κι από εδώ.
Από την πρώτη στιγμή αυτού με είχες. Πώς το λένε; Α, ναι.
Τελεία και παύλα!

APSOY said...

Πολύ ωραίο τραγούδι!
Και εκπληκτικοί στίχοι!!!
Δεν το είχα ξανακούσει...

Αnnelie said...

"και να γύριζες να δεις, τι θα'χε γίνει;"

σα να φοράει μάσκα αρχαίας τραγωδίας...ανεπανάληπτη ερμηνεία..

Jirashimosu said...

@aντώνης:
:-)
Εσύ έτσι κι αλλιώς δεν πιάνεσαι... είσαι στους συνομώτες.

@συνήθης ύποπτη:
Ντραπήκατε;;; εσείς;;;; Κάτι γκρεμίστηκε μέσα μου!

@apsoy:
Καλό μου κατοικίδιο ευχαριστώ για το κομπλιμάν.
Και φυσικό είναι να μην το έχεις ακούσει, αφού κυκλοφορεί σε λίγες μέρες!

@αnnelie:
"αφού ο χρόνος τελικά όλα τα σβήνει"
:-(