Friday, April 25, 2008

ex-am


Όνειρο μεγάλης Παρασκευής:
Ήμουν λέει σε κάτι σαν τάξη κι έδινα διαγώνισμα. Φυσικής.

Οι ερωτήσεις (όσες συγκράτησα):
κάτι για τα d.i. των live της Tori Amos,
κάτι για τις πρώτες ελληνικές οπερέτες,
ένα μαθηματικό θεώρημα που πρέπει να ήταν πασίγνωστο,
καθώς και να συμπληρώσω ένα χειρόγραφο απόφθεγμα ενός μεγάλου άνδρα, που δε διαβαζόταν με καμία κυβέρνηση.

Δεν ήξερα καμία απάντηση. Το στυλό μου δεν έγραφε. Κι η ώρα έτρεχε...

Ξύπνησα με την αίσθηση πως αυτό το διαγώνισμα άρχισε, αλλά δε θα τελειώσει ποτέ.

[δε μ' αρέσει αυτό...]


5 comments:

hello_earth said...

:) τουλάχιστον υπήρχε ποικιλία στις ερωτήσεις. όλο και κάποια θα πετύχαινες..

Jirashimosu said...

Κι όμως...
total failure :-)

etalon said...

...ναι εχει αρχισει αυτο το διαγωνισμα ζωης και τελειώνει μονο στο τέλος. Ξερεις...

Μη σκιάζεσαι αν θα απαντήσεις σωστα
τις ερωτήσεις αξίζει να θυμάσαι
Τις ερωτήσεις μη ξεχνας, μεγαλώνοντας...

Anonymous said...

Μ. Παρασκευή. Το πιο δυσάρεστο όνειρο που θυμάμαι να έχω δει στη ζωή μου. Ξυπνάω και το μόνο πράγμα που βρίσκω για να ηρεμήσω μία καρδιά έτοιμη να εκραγεί... ήταν να τραγουδήσω μέσα στο σκοτάδι το "Space Dog" της Tori.

Με τις ευλογίες σας.

;)

Jirashimosu said...

@hommesweethomme:
Αυτή την αίσθηση του χειρότερου είχα κι εγώ για το όνειρο της Παρασκευής. Μέχρι το σημερινό. Δεν έχω νιώσει πιο άθλια σε ύπνο. Tori κατάλληλη δεν είχα.

Anyway, WB, π!

[ελπίζω να απαθανάτισες τον άθεο σου επιτάφιο]