Ένα πράγμα με ενοχλεί στους δημοσιογράφους (και γενικότερα στους ανθρώπους που καταπιάνονται με τις λέξεις):
Να προδίδουν τα λόγια ή γραπτά τους πόσο καλές εκθέσεις έγραφαν στο σχολείο...
Η γλώσσα για να λειτουργεί (είτε το λες ενημέρωση, είτε συγκίνηση, είτε οτιδήποτε) πρέπει να αποδομείται και να εφευρίσκεται απ' την αρχή ξανά και ξανά...
Ταπεινή, κι απολύτως προσωπική μου άποψη... (μπορεί και γκρίνια της Πέμπτης)
Να προδίδουν τα λόγια ή γραπτά τους πόσο καλές εκθέσεις έγραφαν στο σχολείο...
Η γλώσσα για να λειτουργεί (είτε το λες ενημέρωση, είτε συγκίνηση, είτε οτιδήποτε) πρέπει να αποδομείται και να εφευρίσκεται απ' την αρχή ξανά και ξανά...
Ταπεινή, κι απολύτως προσωπική μου άποψη... (μπορεί και γκρίνια της Πέμπτης)
3 comments:
Εμάς πάλι μας ενοχλούν ΟΛΑ στους δημοσιογράφους,ακόμη και η ίδια η ρυπαρή τους ύπαρξη.
Και σίγουρα -εκτός μερικών εξαιρέσεων- κανείς τους δεν έγραφε καλές εκθέσεις στο σχολείο.
(για να μη σου πούμε για 2 της φάρας που πηγαίναμε μαζί σχολείο και ήταν η χαρά της αμορφωσιάς,η λατρεία του κωλοπαιδισμού και το απαύγασμα του ελαχίστου...).
συνυπογραφω το σχολιο των 7demons
αλήθεια
"ενα κομμενο κεφαλι γυρτο στον καναπε κι ενα γυμνο σωμα μαχαιρωμενο "
σκεψου ποσο περιττο κιτρινο εμπεριεχει...
"σφαγμένος"
δια στόματος ιατροδικαστή
thus, επιστημονική ορολογία
τελικά, όλοι μα όλοι διεκδικούν τη μαγνητοσκόπηση μίας δυνατής ατάκας.
Post a Comment