Monday, December 15, 2008

...στον αέρα


θα 'θελα να 'μουν πάνω σου κι όλα να μ' αρέσουν
να μου ψιθυρίζεις πως αυτές οι μέρες θα περάσουν
γιατί αισθάνομαι άσχημα όπως κι εκείνη την ημέρα
που διαλύθηκε το παζλ στον αέρα


3 comments:

Anonymous said...

να ξέρες ποσο με αγχώνει που τα κομμάτια συνήθως είναι απο χαρτί.
συμπιεσμένο και ευπαθές.
μέρα , ανώδυνη να 'ναι.

Anonymous said...

"...σπρώχνεις ανθρώπους για να περάσεις
και διώχνεις τις σκέψεις για να μην κλάψεις
αλήθεια, πώς είναι μια καρδιά από γυαλί
και κάποιος που χάνεται από στιγμή σε στιγμή"

το δικό μου αγαπημένο χωρίο.

tovenito said...

και που να βρεις και καρφιά που να αξίζουν τη θυσία