Thursday, October 19, 2006

Συνάντηση


Την είδα όμορφη χωρίς να έχει καταχωρηθεί ποτέ ως τέτοια στην αντίληψη μου. Μάλλον με παρέσυρε ο τρόπος που γλιστρούσε στο περιθώριο και της στιγμής και του τόπου. Ίσως συνέβαλε κι η υπερμεγέθης ομπρέλα που κουβαλούσε χαριτωμένα και μάλλον αμήχανα με όλη την αχρηστία της στην απλή νυχτερινή υγρασία. Το πρόσωπο της ανέκφραστο προσπαθούσε να εκδυθεί το άλλο πρόσωπο: αυτό που κατά πάσα πιθανότητα έχει περισσότερο ενδιαφέρον για τους πολλούς. Όχι για μένα πάντως. Εγώ κατάφερα να τρυπώσω στο απειροελάχιστο χρονικό περιθώριο που μου παραχωρούσε το προφίλ της πριν παραδοθεί στη σκιά της πεπερασμένης συνάντησης. Και σε αυτή τη στιγμιαία συνεύρεση πίνοντας ένα ζεστό πλανόδιο τσάι κατάλληλο για τον κουρασμένο της λαιμό, προλάβαμε και συζητήσαμε όλα τα μεγάλα ζητήματα της τέχνης και της τυχαιότητας χωρίς καν να ανταλλάξουμε ένα βλέμμα. Αστειεύτηκα για το μέγεθος της ομπρέλας της, κομπλιμένταρα το κομψό παλτό της, που έκανε την Ερμού να μοιάζει με ένα απλό πέρασμα προς έναν καλά σχεδιασμένο μεταφυσικό προορισμό, και τέλος την προσπέρασα χωρίς να την αφήσω να καταλάβει τη σημασία της αλληλεπίδρασης μας.

Δυο μέρες μετά την ξαναείδα τυχαία, απογυμνωμένη από την ευχέρεια της διακριτικότητας της. Λαμπερή και φωτισμένη από τους χυδαίους προβολείς της προώθησης, αιχμάλωτη στα στενά όρια της ενσάρκωσης της, και εξακολουθούσε να είναι όσο όμορφη δεν είχε υπάρξει ποτέ στις δεκάδες φορές που είχαμε βρεθεί στο παρελθόν. Και δεν ήταν ούτε το μαύρο μεταξωτό φουστάνι που την υποστήριζε αφοπλιστικά, ούτε το λαμπερό styling της αστικής κομψότητας που μιμούνταν. Ήταν η ξεχωριστή εκείνη οικειότητα που μοιραζόμασταν πια συνωμοτικά ύστερα από εκείνη τη φευγαλέα μας συνάντηση. Και που την αγνοούσαν οι πάντες. Ακόμα κι η ίδια…

Tuesday, October 17, 2006

9


Well I held you like a lover:
Happy hands
And elbow in the appropriate place.

And we ignore our others:
Happy plans
With a delicate look upon your face.

Our bodies moved and hardened:
Hurting parts of your garden
With no room for a pardon
In a place
Where no one knows
What we have done.

Do you cum?
Together ever with him?
And is he dark enough?
Enough to see your light?
And do you brush your teeth before you kiss?
Do you miss my smell?
And is he bold enough to take you on?
Do you feel like you belong?
And does he drive you wild?
Or just mildly free?

What about me?

Well you held me like a lover:
Sweaty hands
And my foot in the appropriate place.

And we use cushions to cover:
Happy glands
In the mild issue of our disgrace.

Our minds pressed and guarded:
While our flesh disregarded
The lack of space
For the light-hearted
In the boom
That beats our drum.

Well I know I make you cry
And I know sometimes you wanna die
But do you really feel alive
Without me?
If so: be free.
If not: leave him for me.
Before one of us has accidental babies.

We aren't free.

Do you cum?
Together ever with him?
And is he dark enough?
Enough to see your light?
And do you brush your teeth before you kiss?
Do you miss my smell?
Is he bold enough to take you on?
Do you feel like you belong?
And does he drive you wild?
Or just mildly free?

What about me?
What about me?
What about...?
Οι τυχεροί που το άκουσαν μιλάνε για αριστούργημα
Οι υπόλοιποι περιμένουμε τις πρώτες μέρες του Νοέμβρη....
ΥΓ: O λυρισμός της νέας εποχής χαράζει