Να μαι εγώ...

το τρίτο μυστικό αποκαλύπτεται
(κι εξακολουθώ να του το κρατάω)

adieu

Αποχαίρετάμε ακόμα ένα καλοκαίρι
χωρίς μεγάλες συναντήσεις και παρακαταθήκες.

Τουλάχιστον πηγαίνουμε ελαφρείς στο χειμώνα.

Κάτι λίγα mb φωτογραφίες του καλοκαιριού.
[Ας είναι καλά οι πάμφτηνοι εξωτερικοί μας δίσκοι]
[οι σκληροί].

integrale

Δεν έχει λόγια.
Έχει 100 ευρώ για 20 όνειρα.
αν ψήνεσαι, εδώ

ארמית

Έχω καιρό να ανεβάσω ένα κανονικό, ορθόδοξο post. Εννοώ να γράψω κάτι από εκείνα τα κείμενα βιτρίνες που εκθέτουν απροκάλυπτα και θρασύτατα το μέσα - έξω. Ένα από εκείνα τα κείμενα που δεν έχουν αφορμή ένα video ή ένα τραγούδι, αλλά κάτι αληθινό, της αληθινής ζωής.

Κι όχι οτι η αληθινή ζωή δε μου δίνει αφορμές. Απεναντίας, αυτό το καλοκαίρι κάθε μικρό ή μεγάλο γεγονός (κι έχει κάμποσα), κάθε μικρή ή μεγάλη απόφαση ή επένδυση είναι μια κανονική αφορμή για μικρά ή μεγάλα συμπεράσματα.

Το θέμα της αμηχανίας εντοπίζεται στο ότι το jirashimoσπιτο διαβάζεται πια κανονικά και με το νόμο. Και μάλιστα από αναγνώστες με κανονικό πρόσωπο κι ονοματεπώνυμο. Και οι αναγνώστες με κανονικό πρόσωπο και ονοματεπώνυμο δεν έχουν χειρότερο (ή ανασφαλέστερο) απ' το να γίνονται θέμα. Κι αν μάλιστα είναι και λίγο ψυχαναγκαστικοί αναζητούν το "θέμα" τους πίσω απ' τις γραμμές και ανάμεσα στους φαινομενικά άσχετους στίχους.

Μέχρι την οριστική απεμπλοκή τους λοιπόν από το μικρό μου γυάλινο κόσμο, αυτή ή βουβή ασάφεια είναι η μικρή παραχώρηση και ικανοποίηση που προσφέρω στον ψυχαναγκασμό των επώνυμων θεμάτων (ή θυμάτων;) μου: Μια εύγλωττη σιωπή και μια σειρά κωδικοποιημένων αφιερώσεων σε άπταιστη αραμαική σαφήνεια.

Let me sleep on it 2night

Νέοι Morcheeba με τον λατρεμένο μου Thomas Dybdahl στα φωνητικά.
Πάνω στην ώρα, ακριβώς τα λόγια που χρειαζόμουν ν' ακούσω.

Κι εκεί που θα σου γκρίνιαζα,
απλά σου επισυνάπτω τη λύση.

Τα λέμε το πρωί:-)

closure

Πέρσι τέτοια εποχή, είχα ένα καταφύγιο. Στο μάτι του κυκλώνα. Ένα μέρος που ήταν σχεδόν πάντα άδειο. Και δεν είχε καμιά σχέση με τον τόπο και το χρόνο. Ήταν μνήμη και προβολή άλλης ζωής. Με σκέψεις, γραπτά και βιβλία. Αποκομμένο από όλους κι από όλα. Εκεί ο χρόνος πάγωνε. Ή μάλλον έπαιζε με διάφορες διαστάσεις και μέτρα. Γινόταν ο, τι είχα ανάγκη.

Εκεί είχα πρωτοακούσει αυτό. Είχα σημειώσει σε ένα από τα moleskine του πολέμου 2-3 σκόρπιες φράσεις: "Remember my red tie?" "I'm so fragile now...", "what I need is closure..."

Έπεσα πάνω τους τυχαία σήμερα ψάχνοντας για κάτι άλλο. Έκανα ένα google search κι ορίστε: Nathan Morris - Closure.

Ένα χρόνο μετά. Τόσα πράγματα έχουν αλλάξει. Κι όμως:

I'm so fragile now...
και
what I need is closure

ακόμα...

Jack in a Box

He used to love theatre…until he sold tickets for it…

Meet Jack. A once mild mannered young man with a BFA in Acting and no life skills. He takes a job at an off-off Broadway Box Office because it doesn’t involve wearing a blazer or using Excel. A few years and thousands of customers later, watch Jack try to manage his anger. But like all caged animals, he is going to throw his own sh*t at you sooner or later. Service with a smirk, that’s all you can ask for.

Written by and featuring MICHAEL CYRIL CREIGHTON
Directed and Edited by MARCIE HUME