Θλιμμόνος νιώθεις όταν καταπίνεις κατά λάθος μια οδοντογλυφίδα.
Όταν μαθαίνεις ότι ο πατέρας σου είναι γερμανόφωνος Ελβετός.
Όταν ένας φίλος σου ανακοινώνει ότι μετακομίζει.
Και σε πονάει.
Θλιμμόνος νιώθεις όταν διασχίζεις έναν πολυσύχναστο δρόμο τον δεκαπενταύγουστο.
Όταν πας να ζήσεις σε ένα μικρό χωριουδάκι.
Όταν ο κουρέας σου σου λέει ότι τα μαλλιά σου ασπρίζουν.
Και σε πονάει.
Θλιμμόνος είσαι εσύ, είμαι εγώ, είμαστε εμείς.
Τί είναι; Μια μικρή μελαγχολία στη φωνή μας.
Είναι ένα μμμμμ, Είναι ένα ουου!
Είναι εκείνοι, είστε εσείς
Είναι η ζωή που μας λέει ότι τίποτα δεν πάει καλά..
Θλιμμόνος νιώθεις όταν σε διαλέγουν για τερματοφύλακα στο χάντμπολ.
Όταν είσαι στη Μερσεντές της πριγκίπισσας της Ουαλίας.
Όταν η κόρη σου παίζει σε πορνοταινίες τα σαββατόβραδα.
Και νιώθεις χάλια.
Θλιμμόνος νιώθεις όταν πατάς ξυπόλυτος σε ένα τουβλάκι lego.
Όταν ταξιδεύεις στην Ινδία και πίνεις νερό.
Όταν ο γείτονας σου αρχίζει να μαθαίνει σαξόφωνο.
Και σε πονάει...
Θλιμμόνος νιώθεις όταν ο σιαμαίος αδερφός σου σου ανακοινώνει ότι έχει AIDS.
Όταν η γυναίκα σου ζητάει ανταλλαγή συντρόφων αφήνοντας σε απ' έξω.
Όταν ένα παιδί σε φωνάζει «Κύριο» για πρώτη φορά.
Τότε πονάει και νιώθεις θλιμμόνος.
Είναι όταν γίνεσαι στιλίστας ενός ξεπεσμένου ροκ σταρ.
Είναι όταν πρέπει να κλίνεις το ρήμα "βράζω" στην υποτακτική.
Είναι όταν κάνεις τα ψώνια σου το Σάββατο πριν τα Χριστούγεννα.
Θλιμμόνος είσαι εσύ, είμαι εγώ, είμαστε εμείς.
Τί είναι; Μια μικρή μελαγχολία στη φωνή μας.
Είναι ένα μμμμμ, Είναι ένα ουου!
Είναι εκείνοι, είστε εσείς
Είναι η ζωή που μας λέει ότι τίποτα δεν πάει καλά..
"Tristitude" δεν είναι παρά ένας νεολογισμός. Μια ανόητη λέξη που ενώνει τη θλίψη (tristesse) με τη μοναξιά (solitude).
Το τραγούδι του Olivier Delafosse (Oldelaf) δε μένει ποτέ σταθερό. Εμπλουτίζεται διαρκώς με νέους στίχους βασισμένους στα γεγονότα της επικαιρότητας που μας κάνουν κάθε φορά να νιώθουμε "θλιμμόνοι".
Η παραπάνω (αρχική) εκδοχή (σε κάπως ελεύθερη απόδοση μου) προέρχεται από το album του "Le Monde est Beau" (2011).
