100,99,98,97...

Oh Mother, I can feel the soil falling over my head

And as I climb into an empty bed

Oh well. Enough said.

I know it's over - still I cling I don't know where else I can go

Oh ... Oh Mother, I can feel the soil falling over my head

See, the sea wants to take me

The knife wants to slit me

Do you think you can help me ?

Sad veiled bride, please be happy

Handsome groom, give her room

Loud, loutish lover, treat her kindly

(Though she needs you More than she loves you)

And I know it's over - still I cling I don't know where else I can go

Over and over and over and over

Over and over, la ... I know it's over

And it never really began

But in my heart it was so real

And you even spoke to me, and said :

"If you're so funny

Then why are you on your own tonight ?

And if you're so clever

Then why are you on your own tonight ?

If you're so very entertaining

Then why are you on your own tonight ?

If you're so very good-looking

Why do you sleep alone tonight ?

I know ...

'Cause tonight is just like any other night

That's why you're on your own tonight

With your triumphs and your charms

While they're in each other's arms..."

It's so easy to laugh

It's so easy to hate

It takes strength to be gentle and kind

Over, over, over, over

It's so easy to laugh

It's so easy to hate

It takes guts to be gentle and kind

Over, over

Love is Natural and Real

But not for you, my love

Not tonight, my love

Love is Natural and Real

But not for such as you and I, my love

Oh Mother, I can feel the soil falling over my head

Oh Mother, I can feel the soil falling over my head

Oh Mother, I can feel the soil falling over my head

Oh Mother, I can feel the soil falling over my ...

Oh Mother, I can feel the soil falling over my head

Oh Mother, I can even feel the soil falling over my head

Oh Mother, I can feel the soil falling over my head

Oh Mother, I can feel the soil falling over my ...

Oh Mother, I can feel the soil falling over my head
Oh Mother, I can feel the soil falling over my head
Oh Mother, I can feel the soil falling over my head
Oh Mother, I can feel the soil falling over my ...
Oh Mother, I can feel the soil falling over my head
Oh Mother, I can even feel the soil falling over my head
Oh Mother, I can feel the soil falling over my head
Oh Mother, I can feel the soil falling over my ...

Oh Mother, I can feel the soil falling over my head
Oh Mother, I can feel the soil falling over my head
Oh Mother, I can feel the soil falling over my head
Oh Mother, I can feel the soil falling over my ...
Oh Mother, I can feel the soil falling over my head
Oh Mother, I can even feel the soil falling over my head
Oh Mother, I can feel the soil falling over my head
Oh Mother, I can feel the soil falling over my ...

Oh Mother, I can feel the soil falling over my head
Oh Mother, I can feel the soil falling over my head
Oh Mother, I can feel the soil falling over my head
Oh Mother, I can feel the soil falling over my ...
Oh Mother, I can feel the soil falling over my head
Oh Mother, I can even feel the soil falling over my head
Oh Mother, I can feel the soil falling over my head
Oh Mother, I can feel the soil falling over my ...

Oh Mother, I can feel the soil falling over my head
Oh Mother, I can feel the soil falling over my head
Oh Mother, I can feel the soil falling over my head
Oh Mother, I can feel the soil falling over my ...
Oh Mother, I can feel the soil falling over my head
Oh Mother, I can even feel the soil falling over my head
Oh Mother, I can feel the soil falling over my head
Oh Mother, I can feel the soil falling over my ...

*

I Know It's Over (The Smiths)

Μια Τύψη

Μπορώ να έχω το λινό καλοκαίρι που μου αναλογεί;

Με κούρασε το συνετό φθινόπωρο

together alone

Στον έρωτα είσαι πάντα μόνος σου...

ελκύεις τους άλλους όσο είσαι μόνος σου.

Ακόμα και σε μια σχέση

πρέπει να είσαι μόνος για να επιβιώσεις στο μαζί.

Αν κάνεις το λάθος και εκφράσεις κάποια στιγμή την ανάγκη

να αποτελέσεις μέρος ενός ζεύγους έχεις χάσει το παιχνίδι.

Έχεις επιδείξει το μέγα διαλυτικο των σχέσεων:

την εξάρτηση.

quiz

Ο ένας κύκλος το φεγγάρι:
Φυσικός
Αληθινός
Αιώνιος

Ο άλλος μια λάμπα του δρόμου:
Τεχνητός
Ψεύτικος
Πρόσκαιρος

Ποιος είναι ποιος;

Μη βιαστείτε να απαντήσετε
-ή να επενδύσετε-

Πάρτε το χρόνο σας…

Freeze

Έχω παγώσει τη ζωή μου
Δε ζω
Είμαι μονίμως κουρασμένος
Δεν ξέρω από τι

Δεν κάνω καμιά κατάχρηση
Εκτός που σκέφτομαι

Αυτό σκοτώνει τον άνθρωπο:
Να σκέφτεται τα αναπάντητα.

Δεν έχει κανένα νόημα
Πέρα απ’ το ότι αυτοπροσδιορίζομαι διαρκώς
Και επιβεβαιώνω το χάσμα που με χωρίζει απ’ τους υπόλοιπους

Προσπαθώ να βλέπω τα πράγματα από την αισιόδοξη πλευρά τους (δηλαδή την αφελή)

Όμως κάθε φορά που είμαι αισιόδοξος νιώθω πως δεν είμαι συνεπής.

Φοβάμαι το μετά γι’ αυτό αποφεύγω να το αντιμετωπίσω.

Χαίρομαι που για τους άλλους υπάρχω καμιά φορά κανονικά, σαν μέρος του κόσμου τους

Με παίρνουνε τηλέφωνο και με καλούνε σε μέρη της πραγματικής ζωής που δε μπορώ να πάω και δεν ξέρω αν το κάνουν από συμπάθεια ή από ηθική υποχρέωση για να μην είμαι μόνος μου. Σιχαίνομαι τους ιεραπόστολους, κυρίως γιατί πολλές φορές τους αποζητώ απεγνωσμένα. Έχω μαζέψει πολύ χρυσάφι και μου λείπουν καθρεφτάκια.

Σκέφτομαι ότι δεν είμαι απαραίτητος σε κανένα και η απουσία μου δε σημαίνει τίποτα. Για ποιο λόγο όμως η απουσία κάποιων ανθρώπων για μένα είναι σωματικός πόνος; Δεν μπορεί να διαφέρουν τόσο τα δεδομένα.

Σήμερα θα βγω…με δυο διαφορετικές παρέες, δυο διαφορετικές συμβάσεις δηλαδή. Και το αστείο είναι ότι θα διασκεδάσω και στις δυο, απλά και μόνο επειδή δε θα σκέφτομαι. Μερικές φορές νιώθω σαν περαστικός άνεμος από τις ζωές των ανθρώπων…περνάω από δίπλα τους στιγμιαία, σφίγγουν περισσότερο τα ρούχα τους για να προστατευτούν και προσπερνάνε. Αυτή είναι (και φοβάμαι πως θα συνεχίσει να είναι) η πιο ουσιαστική μου επαφή με τους άλλους.

«Είμαι διάφανος, μικρός, σχεδόν αέρας…»


ΥΓ: Αυτή η ηλεκτρονική καταγραφή δεν ξέρω τι νόημα έχει…δεν ξέρω καν κατά πόσο είναι ασφαλές να καταγράφεις τις σκέψεις σου, με ρίσκο να διαβαστείς κάποτε. Στο βάθος όμως όλοι αυτό δεν αποζητάμε; Να μας διαβάσουν κάποτε;

Cripple and the Starfish #2

Τα μεγάλα ταξίδια θέλουν αναμονή στο λιμάνι (να το σκεφτείς καλά) και αποφασιστικότητα (αν το σκεφτείς καλά). Να τα βροντήξεις όλα κάτω. Να κάνεις αιματηρές οικονομίες για τα εισιτήρια και υποθετικά σχέδια πορείας. Θέλουν άνεμο ευνοϊκό σε θάλασσες δυσοίωνες κι αφιλόξενες.. Να φαίνεται η αντίθεση. Θέλουν έναν Καπετάνιο στον κόσμο του. Και τον κόσμο του. Α και συνεπιβάτες. 1000τόσα κύματα να σε πάνε και να σε φέρουν. Θέλουν μια οποιαδήποτε πηγή θερμότητας (έστω και τεχνητή) και τον υπαίθριο απολογισμό ενός κλειστού δωματίου. 1000τόσους έρωτες της μιας ζωής σε κομβική συνεύρεση της μιας βραδιάς. Τέλος θέλουν μια σκοτεινή κι υγρή επιστροφή χωρίς αποσκευές. Κι ένα ανεπαίσθητο «έτσι…»

Τα μεγάλα ταξίδια θέλουν να μην είσαι ποτέ ξανά ο ίδιος

Κι ας επιστρέφεις σπίτι σου σαν να μην πήγες πουθενά