Wednesday, July 09, 2008

Lemon tree


Ο χρόνος γύρισε πίσω. Και μπροστά.
Κι ήταν παλιά. Κι ήταν κι αλλιώς. Κι ήταν όμορφα με όρους παλιούς και νέους. Κι ήταν γνώση δική σου καινούργια και κόσμος που τον μάθαινες. Και αμηχανία στις νέες συνθήκες. Και χαρά. Και περηφάνια. Και όλα νορμάλ κατά βάθος κι ας μην είχε ξανασυμβεί. Κι αυτοπεποίθηση - Χριστέ μου πόση δύναμη η αυτάρκεια ενώπιον της εξάρτησης. Κι ήταν όμορφα. Και να το ξανακάνουμε. Σύντομα. Γιατί τα μάτια όταν γυαλίζουν έτσι παίρνουν εντελώς άλλο χρώμα.

Και να σας πω κάτι; Σας αγαπώ τελικά απ' την αρχή και αδιάκοπα. Γιατί είσαστε παιδιά κατά βάθος κι εγώ μπαμπάς τελικά. Κι ας αμφιβάλλω μια ζωή κι ας αντιστέκομαι. Και στο μέλλον θα νιώθουμε όλοι όμορφα στους νέους ρόλους. Γι' αυτό να μη φοβάστε.

Ο κόσμος μου σας χωράει. Το είδατε. Και το φως παντού και πάντα φως παραμένει.

Αυτά... φιλί σαν τα παλιά (για τα παλιά) (και τα καινούργια)



1 comment:

themis said...

Είναι δυο άγγελοι!Τους αγαπω