Wednesday, July 23, 2008

lilacs (again)


"Πολλοί λίγοι ξέρουμε ότι ο έρωτας είναι τρυφερότητα, και η τρυφερότητα δεν είναι, όπως πολλοί φαντάζονται, οίκτος. Κι ακόμα πιο λίγοι είναι αυτοί που ξέρουν ότι ευτυχία στον έρωτα δεν είναι να επικεντρώνεις όλα σου τα συναισθήματα στον άλλον: καθένας πρέπει πάντα να αγαπά πολλά πράγματα, και το αγαπημένο πρόσωπο δεν είναι παρά το σύμβολο αυτών των πραγμάτων. Στον κόσμο στον οποίον ζούμε, οι αληθινοί αγαπημένοι ειναι στα μάτια του εραστή τους το άνοιγμα μιας πασχαλιάς, τα φώτα ενός καραβιού, το κουδούνι ενός σχολείου, ένα τοπίο, αναμνήσεις από κουβέντες, φίλοι, η Κυριακή ενός παιδιού, χαμένες φωνές, ένα αγαπημένο ρούχο, το φθινόπωρο και όλες οι εποχές, η μνήμη... α, ναι, η μνήμη, γη και ύδωρ της ζωής μας. Η λίστα είναι νοσταλγική, αλλά, θα μου πεις, υπάρχει πιο νοσταλγικό θέμα..;"

Truman Capote - Other Voices, Other Rooms
(μτφ. Αχιλλέας Κυριακίδης)



2 comments:

Anonymous said...

Δεν τα κάνουν, καλέ μου, αυτά έτσι απότομα! Δεν τα κάνουνε, όμως...

Τα τσιγάρα μου, παρακαλώ.

Αγαπώ. Truman, αγαπώ.

Με διέλυσες όμως, παλιόπαιδο.

Άντε, φύγε τώρα.

celsius33 said...

φανταστικό κείμενο, να μην ξεχνάμε ποτέ αυτά που λέει ! Χαιρετισμούς!