Το παράδοξο με τον άνθρωπο είναι πως ξεχνά υπερβολικά εύκολα την ιστορία του για να την επαναλαμβάνει τόσο πιστά...
Μια ταινία για τη μνήμη, για το τότε, για το τώρα για το αύριο. Για τη συνείδηση που δεν πρέπει να κοιμάται, όσο κι αν το επιθυμούν κάποιοι.
Ποτέ το animation δεν πήρε τόσο ξεκάθαρη πολιτική θέση, ακόμη κι αν αυτή δεν ήταν παρά ένα μεγάλο ερωτηματικό.
Τα παιδάκια μου στο τέλος της προβολής ξέπλυναν με αυθεντικά δάκρυα την ψυχή τους. Κι αυτό είναι η ελπίδα του κόσμου.
Κάντο δώρο σε όποιο μυαλό αγαπάς.
Ποτέ το animation δεν πήρε τόσο ξεκάθαρη πολιτική θέση, ακόμη κι αν αυτή δεν ήταν παρά ένα μεγάλο ερωτηματικό.
Τα παιδάκια μου στο τέλος της προβολής ξέπλυναν με αυθεντικά δάκρυα την ψυχή τους. Κι αυτό είναι η ελπίδα του κόσμου.
Κάντο δώρο σε όποιο μυαλό αγαπάς.
4 comments:
Με τα μεγάλα μυαλά τι γίνεται να δούμε γιατί μάλλον δεν είναι κατα κει η ελπίδα του κόσμου. Μόνο ματοβαμμένες ιστορίες μας χαρίζουν. Και μεις απομένουμε να χορεύουμε φρικαλέο βαλς με τις σφαίρες.
ante xekina loipon! dwrakI?????
θέλω να πάω να το δώ οπωσδήποτε.
Καλή σου μέρα.
στο φεστιβαλ θεσσαλονίκης
τα εισιτήρια γι αυτή την ταινία
είχαν πουληθεί απο νωρίς, περιμένω πως και πως να πάω να την δω.
Δεν είναι ταινία για παιδιά νομίζω.
Το κακό είναι οτι η ταινία ειναι πιο επίκαιρη από ποτέ.
γιατί ξεχνάμε τόσο εύκολα την ιστορία μας;
Καλή χρονιά
Post a Comment