closure

Πέρσι τέτοια εποχή, είχα ένα καταφύγιο. Στο μάτι του κυκλώνα. Ένα μέρος που ήταν σχεδόν πάντα άδειο. Και δεν είχε καμιά σχέση με τον τόπο και το χρόνο. Ήταν μνήμη και προβολή άλλης ζωής. Με σκέψεις, γραπτά και βιβλία. Αποκομμένο από όλους κι από όλα. Εκεί ο χρόνος πάγωνε. Ή μάλλον έπαιζε με διάφορες διαστάσεις και μέτρα. Γινόταν ο, τι είχα ανάγκη.

Εκεί είχα πρωτοακούσει αυτό. Είχα σημειώσει σε ένα από τα moleskine του πολέμου 2-3 σκόρπιες φράσεις: "Remember my red tie?" "I'm so fragile now...", "what I need is closure..."

Έπεσα πάνω τους τυχαία σήμερα ψάχνοντας για κάτι άλλο. Έκανα ένα google search κι ορίστε: Nathan Morris - Closure.

Ένα χρόνο μετά. Τόσα πράγματα έχουν αλλάξει. Κι όμως:

I'm so fragile now...
και
what I need is closure

ακόμα...