"Υπάρχουν δυο τρόποι να ερωτεύεσαι, λένε οι νοικοκυρεμένοι άνθρωποι: πρώτον, μέσω των πόθων και, δεύτερον, μέσω της φαντασίας. Κι αν αυτοί οι άνθρωποι τυγχάνει να είναι Άγγλοι, συμπληρώνουν ότι ο Έρωτας που πηγάζει από τον πόθο ή την επιθυμία είναι υποδεέστερος από τον Έρωτα που πηγάζει από τη φαντασία, μια τάση που χαρακτηρίζει το Νότο. Είναι υποδεέστερος. Παρ' όλα αυτά εκείνοι που τον υιοθετούν ξέρουν τουλάχιστον τί θέλουν‧ ούτε οι ίδιοι μπερδεύονται, ούτε στα μάτια των υπόλοιπων γελοιοποιούνται‧ δεν ανοίγουν κάθε πρωί τα φτερά να πετάξουν στα πέρατα των θαλασσών προτού πάνε στη δουλειά τους στο ληξιαρχείο‧ δε μπορούν να προξενήσουν μια τραγωδία σαν του Ρίκυ..."
(E.M. Forster - Το πιο μεγάλο ταξίδι / μτφ. Δημήτρης Σαλταμπάσης / Εκδόσεις: Καστανιώτη)
2 comments:
Να υπενθυμίσω, απλώς, τα του Πλατωνικού έρωτος, όχι τόσο απλής περιπτώσεως όσο συνήθως θεωρούμε στην νεοελληνική κοινή, και τα του Νεοπλατωνικού έρωτος, περιπτώσεως ακόμα πιο πνευματικής...
Έτσι, για την ιστορία...
ας ερωτευτούμε από πόθο ή φαντασία κι ας τσουρουφλιστούμε!
καλή εβδομάδα.
Post a Comment