Smash

Μια στο τόσο, αποφασίζω να αγαπήσω μια σειρά και να της αφιερώσω μια ολόκληρη ανάρτηση. Αν δε με απατά η μνήμη μου, αυτό έχει να συμβεί από το Pushing Daisies. Αν με ξέρεις έστω και λίγο μέσα από τα χρόνια που επισκέπτεσαι τούτο εδώ το blog, αποκλείεται να έχεις έστω και την παραμικρή αμφιβολία ποια σειρά έχει φέτος αυτή την ξεχωριστή τιμή.

Ιδού λοιπόν οι δέκα (εντελώς υποκειμενικοί) λόγοι για τους οποίους αγαπώ το Smash (και δε ντρέπομαι καθόλου.)

1. Το πλαίσιο: όλος ο πανικός κι η αγωνία πίσω από το ανέβασμα ενός υπερφιλόδοξου musical στο Broadway. Τα προσωπικά ζητήματα μιας ομάδας καλλιτεχνών που εργάζονται και ζουν στη σύγχρονη Νέα Υόρκη: έρωτες, πάθη, αντιζηλίες, μαχαιρώματα κλπ κλπ, όλα όμως μέσα σε ένα ρεαλιστικό πλαίσιο χωρίς (προς το παρόν τουλάχιστον) εξωπραγματικές κορόνες.
2. Το θέμα: Η κλασική ακαταμάχητη ιστορία της φιλόδοξης, ταλαντούχας σερβιτόρας που αναγκάζεται να δίνει καθημερινές μάχες προκειμένου να διεκδικήσει μια θέση στο όνειρο. (Όσες φορές κι αν μου το πουν το παραμύθι αποκλείεται να με αφήσει ασυγκίνητο.)
3. To cast: η επιστροφή της Debra Messing στο φυσικό της χώρο, ο Jack Davenport, o Christian Borle, o Brian D'Arcy James κι ο Raza Jaffrey (με τον αέρα του Broadway) η επιβλητική Angelica Huston και κυρίως το πρωταγωνιστικό δίδυμο των Katharine McPhee (από το American Idol) και Megan Hilty (από τα δυνατά χαρτιά του Broadway).
4. Οι guest: από την Bernadette Peters μέχρι την Uma Thurman κι από τον Will Chase μέχρι τον Nick Jonas, στο Smash όλοι παίζουν ένα γοητευτικό παιχνίδι με τη δημόσια εικόνα τους. Λέγεται πως οι δημιουργοί της σειράς δίνουν μάχη προκειμένου να κρατήσουν μυστικές τις υπόλοιπες συμμετοχές.
5. Τα πρωτότυπα τραγούδια: γραμμένα από τους Marc Shaiman και Scott Wittman (γνωστούς από τα επιτυχημένα Hairspray και Catch me if you can), ακολουθούν την πορεία της Marilyn Monroe και συγχρόνως αναδεικνύουν τις ομοιότητες της ζωής της με αυτές των ηρώων. Εξαιρετικά νούμερα στα χνάρια των Kander και Ebb, αν επρόκειτο για πραγματικό μιούζικαλ θα είχαμε αναμφίβολα να κάνουμε με ένα από τα καλύτερα score που έχει δει το Broadway τα τελευταία χρόνια. Προς το παρόν ανά επεισόδιο μας αποκαλύπτεται το ένα διαμάντι μετά το άλλο.
6. Οι διασκευές: όταν οι ήρωες κατεβαίνουν από τη σκηνή κι έχουν ανάγκη να φωτίσουν κάποια (περισσότερο ή λιγότερο) σκοτεινή πτυχή της προσωπικότητας τους, οι δημιουργοί της σειράς τους επιτρέπουν να τραγουδήσουν ό, τι τους κατέβει στο κεφάλι. Δοκιμασμένη συνταγή, στα χνάρια του Glee, δεν έχει βρει 100% το χώρο της στη δομή της σειράς, ωστόσο μας έχει δώσει μερικές εξαιρετικές στιγμές (κυρίως από την Katharine McPhee.)
7. Το σενάριο: Η έμπειρη Theresa Rebeck, συγγραφέας της κωμωδίας Seminar που σπάει ταμεία στο Broadway αυτή την περίοδο, καταπιάνεται με κάτι παραπάνω από μια κοινωνική σειρά για τη σκοτεινή πλευρά της αμερικάνικης show biz (την οποία έτσι κι αλλιώς γνωρίζει από την καλή). Από τη μια εξετάζει την κυκλοθυμία των καλλιτεχνών κι από την άλλη βρίσκει έδαφος για μια άκρως ενδιαφέρουσα μελέτη του φαινομένου Marilyn και της επιδραστικότητάς του στην ποπ κουλτούρα.
8. Το μυαλό: Φυσικά μιλάμε για τον Steven Spielberg, ο οποίος με το Smash τεστάρει μια νέα φόρμουλα, η οποία προσπαθεί να βρει τη χρυσή τομή μεταξύ των θεατών όλων των target group: από τη μια πατάει στην επιτυχημένη συνταγή του νεανικού Glee (με διασκευές σύγχρονων κομματιών, τραγούδια ενσωματωμένα στη δράση, χρήση του itunes στην προώθηση και διάθεση των κομματιών), ενώ από την άλλη επιχειρεί μια πιο ενήλικη προσέγγιση, εμβαθύνοντας περισσότερο στην ψυχολογία των ηρώων, την πλοκή, την εξέλιξη, καθώς και την αισθητική αρτιότητα του τελικού αποτελέσματος.
9. Το σχέδιο: Η αρχική ιδέα του συγκεκριμένου project ήταν να συστήνει ένα διαφορετικό musical  ανά σεζόν, το οποίο στο τέλος θα μεταφέρεται αυτούσιο στο Broadway ως κανονική παράσταση‧ κάτι σαν ένα δραματοποιημένο reality που εξασφαλίζει την επιτυχία του show (γνωστά τραγούδια, αναγνωρίσιμο καστ κ.ο.κ). Οι δημιουργοί της σειράς δεν έχουν αποκλείσει το ενδεχόμενο, ενώ προς το παρόν ο Spielberg κρατά κλειστά τα χαρτιά του. Ίσως επειδή ο Harvey Weinstein τον πρόλαβε ανακοινώνοντας τα σχέδια του να ανεβάσει στο Broadway το κινηματογραφικό "My week with Marilyn" διασκευασμένο σε μιούζικαλ με πρωταγωνίστρια την Katy Perry.
10. Η Marilyn Monroe: Συνταγή επιτυχίας ή o Macbeth του μουσικού θεάτρου; η εμβληματική ξανθιά του Hollywood όπως είναι φυσικό έχει απασχολήσει το Broadway κι άλλες φορές στο παρελθόν: το 1983 η παράσταση Marilyn: an American Fable με την Alyson Reed ανέβηκε για 17 μόλις παραστάσεις, ενώ το Marilyn - the Musical του Βρετανού Michael Dresser δεν κατάφερε ποτέ να περάσει τα σύνορα της χώρας. (Εννοείται δεν αναφερόμαστε στις παραστάσεις βασισμένες σε ταινίες της Marilyn, ούτε στις off Broadway απόπειρες.) Στο Smash ωστόσο η Marilyn δεν είναι απλώς το είδωλο του σινεμά, αλλά και ένας ουσιαστικός καταλύτης. Το φάντασμα της στοιχειώνει τη σειρά από το πρώτο κιόλας επεισόδιο σαν ένας πολύπλοκος γρίφος που ζητά επίμονα τη λύση σου.

Αν δεν έχεις ιδέα για τί σου μιλάω τόση ώρα (κι είχες την υπομονή να με διαβάσεις ως εδώ) πάρε μια γερή ιδέα περί τίνος πρόκειται: