Μπε!

Οκέι, το καταλαβαίνω. Καταλαβαίνω να μη σε αγγίζει το μαχαίρι που κάθε τρεις και λίγο καρφώνεται στην κοιλιά ή στην πλάτη ενός μετανάστη. Δεν είναι γείτονας σου – και να είναι όταν σε βλέπει σκύβει το κεφάλι η αποστρέφεις το βλέμμα, οπότε δεν πάει να μαχαιρώνεται. Όσο δεν το βλέπεις δεν υπάρχει. («Κι αν δεν του αρέσει να πάει στην πατρίδα του. Εδώ πια, ούτε εμείς δε μπορούμε να ζήσουμε, θα ταΐζουμε και τους ξένους;»)

Καταλαβαίνω επίσης να μη σε αγγίζει κι ο λοστός που πέφτει στο κεφάλι ενός gay αγοριού ή κοριτσιού που απλώς διασκεδάζει με την παρέα του σε ένα μπαρ. Δεν είναι γιος σου, ούτε κολλητός σου (που μπορεί να είναι και να μην το ξέρεις, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία). Το πολύ – πολύ να είναι φίλος φίλου η παιδί του γείτονα που «προκαλούσε και πήγαινε γυρεύοντας».

Ούτε στα θέατρα και τις συναυλίες πηγαίνεις κι αν πηγαίνεις δεν πας σε αυτά τα βέβηλα και ιερόσυλα θεάματα, οπότε δε σου καίγεται καρφί για τον καλλιτέχνη που φιμώνεται και προπηλακίζεται από ένα μάτσο αμόρφωτους τραμπούκους. Στο κάτω – κάτω «τι θέλουν και τα βάζουν με τα ιερά και τα όσια; Δεν έχουν καταλάβει πως είναι άγριες εποχές; ας κάτσουν στην ησυχία του να μη μπλέκουν».

Ούτε αριστερός είσαι, ούτε και τις φωνές τους συμπαθείς. Δεν κατεβαίνεις σε πορείες, δεν τα βάζεις με τους μπάτσους. Είσαι φιλήσυχος και προσέχεις να μη μπλέκεις - γιατί «ποιος να τα βάλει τώρα με τα άγρια θηρία; Ας κρατάμε τις αποστάσεις κι όλα καλά».

Όμως χτες το βράδυ δεν την έπεσαν ούτε σε ένα μετανάστη, ούτε σε έναν ομοφυλόφιλο, ούτε σε έναν καλλιτέχνη, ούτε απλώς σε έναν αριστερό: την έπεσαν σε έναν τύπο σαν εσένα που έβλεπε μπάλα σε ένα καφέ στην πλατεία με την παρέα του. Τόσο απλά. Όσο απλά αύριο – μεθαύριο, που το μαχαίρι θα μπορεί να στρέφεται αδιακρίτως εναντίον του οποιουδήποτε, για οποιονδήποτε λόγο μπορεί να έρθει κι η δική σου σειρά. Γιατί όταν θα έχουν εξοντωθεί όλες οι ενδιάμεσες αποχρώσεις αυτή η χώρα θα καταλήξει να κατοικείται αποκλειστικά από αιμοβόρους μαύρους λύκους και φιλήσυχα άσπρα πρόβατα. (Και μάντεψε όταν σωθεί το πρώτο αίμα σε ποιους θα επιτεθούν οι λύκοι για να χορτάσουν.)

Δεν έχω να γράψω κάτι άλλο. Μόνο να σου πω πως αν γλίτωσες τις πρώτες τέσσερις μαχαιριές είναι γιατί εκκρεμεί η τελευταία, η οριστική και πιο ντροπιαστική: αν γλίτωσες ως μετανάστης, ως ομοφυλόφιλος, ως καλλιτέχνης, ως αριστερός, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να τη γλιτώσεις ως πρόβατο.