Άννα του Μετρό
κάνεις τον πόνο δουλειά
Κρατάς στην αγκαλιά
Δύο χρονών μωρό.
Στέκεσαι πάντα βουβή
Γκρίζα σκιά στα σκαλιά
Πλάι σου κοιμούνται σκυλιά.
Άνθρωποι βιαστικοί
ρίχνουν μια χούφτα ψιλά
Κι ύστερα προσπερνούν
Δε ρίχνουνε ματιά.
Ούτε γυρνούν να σε δουν
Το βλέμμα να μη μπλεχτεί.
Κι όμως μια σκέψη πνιχτή τους λέει:
Μην το ξεχνάς – είσαι από μας
Το ίδιο άστρο μας οδηγεί
Μην το ξεχνάς – ζεις σαν εμάς
Με την ίδια πληγή.
Μη μας ξεχνάς – είσαι από μας
Το ίδιο άστρο μας οδηγεί.
Μη μας ξεχνάς – ζεις σαν εμάς:
Μετανάστης στη γη.
Μουσική: Γιάννης Χριστοδουλόπουλος
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Ερμηνεία: Έλλη Πασπαλά
Κυκλοφορεί ψηφιακά από την Feelgood Records
(Τα πλάνα που "ντύνουν" το video clip του τραγουδιού είναι μια ευγενική παραχώρηση από το αρχείο της Ύπατης Αρμοστείας για τους Πρόσφυγες (UNHCR) και απεικονίζουν τα όσα διαδραματίζονται τους τελευταίους μήνες στη χώρα μας. )
1 comment:
Πολύ όμορφη κίνηση μπράβο!
Post a Comment