the next time

Το Summer Holiday παραδόξως δεν το έμαθα από την (έτσι κι αλλιώς ασήμαντη) ταινία του 1963 με τον Cliff Richard, αλλά από μια ακόμα πιο ασήμαντη θεατρική διασκευή του 1996 με τον Darren Day και την Clare Buckfield, και με το κακό συνήθειο που έχω να δένομαι με τα πιο άκυρα και αδιάφορα μικροσκοπικά πραγματάκια το έκανα εντελώς δικό μου και το αγάπησα πολύ. Άνευ ιδιαίτερου λόγου... Ε καλά ότι ένα μέρος του εαυτού μου το τραβάει ό τι χαζό πολύχρωμο υπάρχει είναι γεγονός

Το Summer Holiday δεν είναι παρά το cheesy ταξίδι μιας παρέας οκτώ αγοριών και κοριτσιών από το βροχερό Λονδίνο στην ηλιόλουστη Αθήνα με ένα κόκκινο double decker και όλα τα παρελκόμενα. Έρωτες, παρεξηγήσεις, ξεγνοιασιά, χορός και τραγούδι... Αναγουλιάσατε ε; Όχι ότι σας αδικώ... Το μόνο που κατάφερε αυτό το ασήμαντο μιουζικαλάκι είναι δώσει στον (ήδη big star στα βρετανικά chart των 60s) Cliff δυο- τρία δυνατά hit ακόμα καθώς και σε όποιον το πετύχει (που ποιος σκοτίστηκε...) ένα πολύχρωμο συνδυασμό του swinging London και του Greek Syrtaki που ήταν της μοδός τότε...

Σήμερα που είμαι σ' αυτή τη μεταβατική φθινοπωρινή μου διάθεση σας παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα-αποχαιρετισμό στο καλοκαιράκι μου. Δυστυχώς από την ταινία κι όχι από τη stage version που αγαπώ,μιας και το youtube ακόμα δείχνει να την αγνοεί επιδεικτικά. Όποιος ενδιαφέρεται πάντως του δανείζω το video...

Ψιτ, καλοκαιράκι τσάκω το,

the next time...