Saturday, October 20, 2007

3*inout


Σήμερα κάνει θλίψη. Είχα συγκεκριμένο θέμα να γράψω, αλλά δεν έχω μυαλό να συγκεντρωθώ. Παραείναι σκοτεινά έξω και το τεχνητό φως με αρρωσταίνει, όταν επιστρατεύεται στις λάθος ώρες.

Κατά τ' άλλα μια ζωή συστήνομαι ως παιδί του φθινοπώρου. Μήπως έφτασε η ώρα να αλλάξω κατηγορία; Η πρώτη σκοτεινιά με διαλύει, ενώ πριν κάποια χρόνια με έκανε να νιώθω βασιλιάς. Ακόμα πιο μικρός δε, αγαπούσα ακόμα και να βολτάρω στη βροχή. Άλλες εποχές, άλλα ήθη. (Μάλλον γερνάω).

Πέρσι πάντως τέτοια εποχή έγραφα κάτι αντίστοιχο (check here), το οποίο και φέτος με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο (εξέλιξη- όχι αστεία). Οπότε θα μπορούσα να μη γράψω τίποτα άλλο.

Απλά να σας πω ότι είχα τη χαρά να βρω ένα τραγούδι που έψαχνα χρόνια ολόκληρα σαν τρελός, από ένα δίσκο που είναι super σπάνιος και συλλεκτικός πια, και είχα επιστρατεύσει γνωστούς και άγνωστους με δισκοθήκες και διασυνδέσεις να μου το βρουν. Κι ευτυχώς το χω και παίζει όλη μέρα από το πρωί και κάπως χαίρομαι. (Ας είναι καλά ο Th. που μου το βρήκε).

Το φορτώνω στον Hamlet να το ερωτευτείτε κι εσείς. Η φωνάρα είναι η (δεύτερη λατρεμένη jazz φωνή) Sarah Vaughan, η κομματάρα -εντελώς re-invented- είναι το Where do I begin (πες με και Love Story theme) του Francis Lai και ο δίσκος απόκτημα για όποιον φιλημένο απ' το Θεό τον έχει στην κατοχή του το Sarah Vaughan - Live in Japan.

Ειδικά χαρισμένο μπας κι εξορκίσει τη σημερινή μελαγχολία...

8 comments:

Aντώνης said...

Πείτε του όλοι από ένα "χρόνια Πολλά" που μας το παιζει μελαγχολικούλης!

floudion said...

Ποιός θεός στο βρήκε???????
ούτε που θυμάμαι σε ποσους είχα στείλει τότε που το έψαχνες σαν τρελός...

δεν θέλω να φύγω για θεσσαλονίκη, δεν θέλω να ταξιδέψω, θέλω το σπίτι μου, θέλω τους φίλους μου, θέλω να κάτσω για καφέ χωρίς δουλειά, λαπιτόπια και σημειώσεις πάνω στο τραπζι, θέλω το καλοκαίρι μου, θέλω..., θέλω..., θέλω και ένα εισόδημα... βέβαια

Anonymous said...

Aristourgima!!!Klaiw!
eyxaristoume jirashimosu
kai xronia sou polla

Sil-Kni

etalon said...

αντι να σου κανουμε δωρα εμεις μας κανεις εσυ. Merci mon copain.

Συνήθης Ύποπτη said...

Το χρόνια πολλά έπαιξε για κάποια γιορτή, φαντάζομαι, ε;
Εντάξει, ξέρεις να μην παρεξηγείς, χρόνια πολλά πολλά. :D

Κρίμα, γιατί είχα διάθεση να κάνω γύρο του θριάμβου μα θα μείνω μόνο στο "Καλό καλοκαίρι"!

Kiara said...

εγω στα πα τα χρονια πολλα και κεραστηκα και κατι τρελλα πιροσκι πατάτα μουρλια τι να λέω!
Οταν ομως εγω έλεγα για γκομενακια,χυμους ,πισίνες και μαγιουδακια μου το παιζες χειμωνιάτικο αρκούδι!καλά να πάθεισ τώρα!χιχιχι

Anonymous said...

super φωναρα, αλλά μετα απο μπιλυ, ελλα και νινα,
με τη φωναρα και την εκτελεση, απογειωνει ένα προβλεψημο theme.
thanks jirasimosu

Anonymous said...

εμεινα λιγο στη σελιδα σου δειαβαζοντας, και ακουσα το My dearest friend, souper, details plz