"Δυστυχώς, τα μάτια παθαίνουν αγκύλωση και για άλλους λόγους, πλην της έλλειψης γυμναστικής. Όταν για παράδειγμα, έχεις συνηθίσει να κοιτάς χαμηλά από ντροπή, ή διότι πήγες πολλά χρόνια στο κατηχητικό, πρέπει πρώτα να τελειώνεις με τις ντροπές σου και τα κατηχητικά σου, κι ύστερα να ασχοληθείς με το σινεμά, που χρειάζεται οπωσδήποτε ευκίνητα και ζωηρά μάτια..."
Μου το δήλωσε ο συγχωρεμένος Βασίλης Ραφαηλίδης στο μετρό χτες το βράδυ κι οφείλω να το παραθέσω.
Από τη Φιλμοκατασκευή (aka μια μέθοδος ανάγνωσης του φιλμ) που κυκλοφορεί από τον Αιγόκερω.
Από τη Φιλμοκατασκευή (aka μια μέθοδος ανάγνωσης του φιλμ) που κυκλοφορεί από τον Αιγόκερω.
Και για εξάσκηση:
2 comments:
Ειναι κωμικο απο ολο αυτο το ανατρεπτικο φιλμ για τις σχεσεις και τη επιθυμία, να εχει μειναι η σκηνη του βουτήρου.
Μα ακόμα κι αυτη να θεωρείται στις μέρες μας ακραία...
Υπάρχει μια τεραστια διαφορα φάσης, απο τα 70΄ς στα 00'ς ,που έχουμε χασει ντυμένοι στο όνειρο ενος συντηρητισμού χωρίς διέξοδο, παρά μόνο καταπιεμένους και μισούς δημιουργούς των ..."γαρύφαλλων".
Νομίζω πως αυτό εχει τελειώσει ήδη.
Πόσο μα πόσο συμφωνώ μαζί σου!
Θυμάμαι όταν πρωτοείδα το "τελευταίο τανγκό", ενώ όλοι ήταν σοκαρισμένοι με την "επίμαχη" σκηνή, σκεφτόμουν "δε μπορεί από ο, τι συγκλονιστικό δηλώνει αυτή η ταινία να τους σόκαρε αυτό".
Γι' αυτό βρήκα το συγκεκριμένο clip την καλύτερη συνοδεία στο σχόλιο του Ραφαηλίδη.
Thanx etalon που δεν είμαι μόνος (και μου το αποδεικνύεις συνεχώς)
Post a Comment