Sunday, November 16, 2008

Life is...



Αφιερωμένο σε μένα, στο θεμάκο, στη σαντέζα και σε 2 - 3 άλλους (ξέρουν καλά ποιοι είναι), που μας τσάκισε αυτή η πανσέληνος μαζί με κάτι ανάδρομους που δε λένε να πάρουν πόδι...

[Εν τω μεταξύ, δεν έχω καλύτερο φινάλε στο ελληνικό σινεμά. Μόνο με τη Mama Roma του Pasolini καταδέχομαι να το συγκρίνω...]

3 comments:

tovenito said...

δεν τις έχω δει τις ταινίες, αλλά το φινάλε της συγκεκριμένης μου αφήνει κάτι γλυκόπικρο..
το καλύτερο φινάλε για μένα μακράν τα κομμένα φιλιά του σινεμά ο παράδεισος

themis said...

κλαψ

giorgisxristodoulou said...

ομορφη δεν είναι η ζωή;
-ε,καλή είναι!