Monday, February 16, 2009

Houston, we have a problem...


Όλα μπερδεμένα. Όλα παγωμένα. Όλα σταματημένα.
Πουθενά σημασία. Κανένα όνομα. Κανένα ενδιαφέρον.
Μηχανικές κινήσεις. Κυκλοθυμία. Συνεχής καταστολή.
Και μια πρόωρη άνοιξη να έχει τρυπώσει μέσα μου
και ν' αποψύχεται σιγά-σιγά και βασανιστικά.

Και δε θυμάμαι την τελευταία φορά
που βρέθηκα τόσο κοντά στο μπαμ.
Είναι θέμα χρόνου.

[Και θα έχουμε δράματα]

8 comments:

JoaN said...

Μήπως πρέπει να γίνει αυτό το μπαμ, ώστε να προχωρήσει και ν αλλάξει κάπως το τοπίο? (Μπορεί να είναι εξαντλητικό αλλά έχει αποτελέσμα)

Aντώνης said...

Δεν θα, έχουμε ήδη

Anonymous said...

ψύξη , κατάψυξη , απόψυξη.
όλα κάνουν τον κύκλο τους.

(και αφού είναι άνοιξη αναιρεί τις πρώτες τρεις γραμμές)

(μπαμ και άνθισε)

ε;

mahler76 said...

να ελπίζουμε σε μια καλή προσεδάφιση?

Jirashimosu said...

Παίδες απλά περιμένουμε να δούμε που θα πάει το πράγμα...
Το κακό εν προκειμένω είναι πως κανείς από τους επιβάτες δε γνωρίζει να πιλοτάρει...

Καλημέρες και βλέπουμε...

Anonymous said...

Δεν είναι απαραίτητα κακό αυτό. Δες το θετικά. Κάθε αλλαγή έχει πάντα ενδιαφέρον. Δε μπορεί, κάπου όμορφα θα καταλήξει όλο αυτό...
Χ

jean couceau rouceau said...

ο λογικός όταν εκρήγνυται μαχαιρώνει πάντα τον εαυτο του . Αφου ξέρει οτι για τις πραξεις του ευθυνεται αυτος και για τις επιρροες τρίτων πάλι εκεινος φταιει που ειχε τ' αυτια του ανοιχτα και την αδυναμια ως κινητηριο δυναμη

Jirashimosu said...

Τί σύμπτωση... κάτι ανάλογο σκεφτόμουν χτες...
λες να είναι έτσι τελικά;

Καλώς ήρθες