Secret Journal

Μεγάλη Τετάρτη 2008: Τρόλει 5 ανηφορίζει τη Θησέως προς Κέντρο. «Με τσιγάρα βαριά/και φτερό την καρδιά/ πάντα φεύγω». Η Ιστορία της ζωής μου. Έχει προηγηθεί συζήτηση. Θεμάκο μια ζωή τα ίδια εμείς. Κοινός κώδικάς.

Παραμονή Ανάστασης: Τηλέφωνο: «Άκου αυτό». Νομίζω το ‘χω. «Τι κατάλαβαν, τί; Από μένα;» Αυτό είναι! Η σαντέζα δακρύζει: «λες και τα μυστικά/τα κρατούσα κρυφά/ για να μείνουν κρυμένα». Αυτό είναι παιδιά. Αυτό είμαι...

Καλοκαίρι 2008: Ναύτης στα χανιά. Καφές στο λιμάνι. Τετραπλό Sms: Κοίτα εγώ, αν θες να ξέρεις... Λίγες ώρες μετά: «Θέλω ν’ ακούσεις κάτι. Βρες ένα internet-café”. Με ακουστικά στ’ αφτιά χιλιόμετρα μακριά τους: “Του το κρατάω αυτού του κόσμου/ που δε μου ανήκει ο εαυτός μου”. Φαντάσου το με χορωδία στο ρεφρέν. Να βρεθούμε κι οι τρεις. Δε θα ‘χε πλάκα;

Νοέμβριος 2008: Φαγητό με Χρήστο. “Έχω πρόταση”. Το πρώτο τραγούδι της χρονιάς για τον Μελωδία. “Στρωθείτε και κάντε το”. Πως λές αντίο σε ένα χρόνο; Πως λες καλώς ήρθες σε έναν άλλον; Με έναν απολογισμό. Με τα ταξίδια που έγιναν κι αυτά που δεν… Η σαντέζα ένα αεράκι που φέρνει όλο τον πόνο και την ευτυχία ενός κατακτημένου “ε, και;”

Πρωτοχρονιά 2009: 00.01 Σκοπιά. Sms: «Που είσαι; μας λείπεις;», «Αγάπη μου, θα περάσει. Αύριο θα είμαστε μαζί. Σ’αγαπώ». Εγώ είναι σα να γύρισα τον κόσμο... από ένα σημείο στην Πειραική, σε ένα παγωμένο φυλάκιο.

Μάιος 2009: Αγωνία, άγχος, πρόβες εξαντλητικές. Νέος χώρος. Τα βίντεο δουλεύουν; Ο Παντελής αγχωμένος. Ο κόσμος αρχίζει να μπαίνει. Τα φώτα χαμηλώνουν. Ο θέμης δίνει τόνο. Στην οθόνη άνθρωποι πηγαινοέρχονται κάπου στο Παρίσι (Νατάσσα, το ταξίδι μας). Η Σαντέζα εμφανίζεται: “Η παρηγοριά σου/ οι μουσικές τα θέατρα...» Γράφτηκε λίγο παραπάνω, στη Σταδίου. Σας έχω βρει και δε σας χάνω. Ενεργοποιείται το μυστικό ενεργειακό τρίγωνο: πιάνο-σκηνή-κονσόλα. Μέσα σε όλο αυτό τον κόσμο, επικοινωνούμε κρυφά σε μια μικρή συνομωσία: 2 αγόρια κι ένα κορίτσι: Τρία μυστικά.

[Το ημερολόγιο των 3 μυστικών μαζί με μια συνέντευξη της σαντέζας στο Δίφωνο που κυκλοφορεί]