Σενάρια

Μια βόλτα στη βροχή μπορεί να βάλει όλες τις σκέψεις σε σειρά. Σημασία στη ζωή έχουν τα σενάρια. Το πως επιλέγεις να προβάλλεις την πραγματικότητα στην οθόνη σου. Σε ποιους επιτρέπεις την είσοδο στο μικρό σου σινεμά και ποιους αφήνεις έξω. Κι αν αφήνεις κάποιον έξω δε σημαίνει πως τον αποκλείεις απαραίτητα. Σημαίνει πως κάνεις χώρο. Κι αν έχει υπομονή θα ξαναμπεί. Μετά τις πρόβες. Στην επίσημη προβολή. Με νέο ρόλο. Σε νέο σενάριο.

Έφτιαξα την πρώτη καφετιέρα με γαλλικό της χρονιάς. Πάει να πει κούπες που ακολουθούν η μια την άλλη. Πάει να πει σκέψεις. Και κλειστά τηλέφωνα. Μεταβατική φάση το λένε. Να συστηθούν οι νέες σκέψεις στο κεφάλι που έκλεινε τα αφτιά του τόσο καιρό. Σενάριο.

Μετά από πολύ καιρό διάβασα. Agatha Christie πλάι στο ανοιχτό παράθυρο. Έξω ψιλή βροχή. Σενάριο. Ρετρό αμπαζούρ το μόνο φως εκτός της συννεφιάς. Πόσο καιρό είχα να διαβάσω σε κίτρινο φως.

Είδα το υπέροχο La Naissance du Jour του Jacques Demy. Η Colette αποφασίζει στο τέλος ενός λαμπρού καλοκαιριού να αποκλείσει οριστικά απ' τη ζωή της τον έρωτα χωρίς να σημαίνει απαραίτητα πως πεθαίνει. Απλά έρχεται φθινόπωρο. Σπρώχνει τον εραστή της στην αγκαλιά μιας νέας κι όμορφης γυναίκας και ξαναπιάνει το λευκό χαρτί. Αποφασίζει να γράψει. Φθινόπωρο. Σενάριο.

Έγραψα κι εγώ μετά από πολύ καιρό με μολύβι. Σε χαρτί. Ασυνάρτητες σκέψεις με τη συγκινητική παλιά μου συνοχή. Ο, τι κοιμάται δεν είναι απαραίτητα νεκρό. Απλά ξεκουράζεται. Μαζεύει υλικό για να έχει να ανασύρει τις μέρες της βροχής.

Νομίζω είμαι καλά. Είμαι εδώ κι είμαι εγώ. Κι αρχίζει αυτή η εποχή που έλεγα πάντα πως είναι η αγαπημένη μου. Κι αφού νιώθω ακόμα εγώ πάει να πει πως δεν έχω αλλάξει όσο φοβάμαι.

Ξαναγεμίζω την κούπα. Ανοιχτό ραδιόφωνο. Απόψε δεν έχει σταγόνα αλκοόλ. Θα διαβάσω και θα πέσω για ύπνο νωρίς. Είναι ένα βροχερό απόγευμα Παρασκευής. Είμαι εγώ κι είμαι καλά. Σενάριο.