Monday, July 04, 2011

Live!


Σταθερό ραντεβού, τρία χρόνια τώρα. Έτσι κλείνει το καλοκαίρι κάθε χρονιάς κι είναι για μας κάτι σαν απολογισμός του μικρού μας σύμπαντος: τί έγινε το χρόνο που πέρασε, τί μας έμεινε, τί μας συγκίνησε, τι επιλέγουμε να αφήσουμε πίσω. Αν γυρίσουμε το βλέμμα στα τρία προηγούμενα καλοκαίρια, οι συναυλίες στην Τεχνόπολη είναι κομβικές στιγμές για το Θέμη, τη Νατάσσα κι εμένα (για τη μεταξύ μας σχέση και τον καθένα ξεχωριστά). Θα μπορούσε κάποιος να πει πως είναι ο προσωπικός μας εξαγνιστικός χορός. Εκεί εξορκίζουμε τα παλιά μας δαιμόνια κι εκεί προσκαλούμε καινούργια. Πέρα απ’ αυτό όμως είναι και μια γιορτή που κάνουμε για τους παλιούς και νέους φίλους μας – για να μετρηθούμε μεταξύ μας, να τους δούμε και να μας δούνε, να τους μιλήσουμε και να μας μιλήσουν, να μπλεχτούμε ανάμεσά τους και να ανταλλάξουμε ενέργεια – αυτή που τόσο μας χρειάζεται για τα επόμενα. 

Το φετινό live στο Γκάζι έχει για τους τρεις μας ένα ιδιαίτερο συναισθηματικό βάρος. Είναι μια αυλαία μιας ολόκληρης εποχής. Η «Εποχή της Μνήμης» - όπως κωδικά την αναφέρουμε μεταξύ μας, που μας οδήγησε με το φως της 2 χρόνια κοντά τώρα, φτάνει στο τέλος για να αφήσει χώρο σε μια νέα εποχή. Ο κόσμος των «διπλών εισιτηρίων»: της νοσταλγίας, του σινεμά, της μουσικής και των ερώτων άλλων εποχών, που θα αποτελεί πάντα σημείο αναφοράς και καταφύγιο για μας, κλείνεται με αγάπη και ασφάλεια σε ένα κουτί. Από δω και πέρα θα επισκεπτόμαστε αυτή την εποχή σαν ταξιδιώτες που επιστρέφουν πότε – πότε για λίγο σε μια παλιά πατρίδα, πριν ξεκινήσουν και πάλι για τα νέα τους ταξίδια. Η εποχή που ανατέλλει θα έχει άλλη αλήθεια, άλλο φως, άλλη γλώσσα και θρησκεία. Στο επίκεντρο έρχεται η κινητήρια δύναμη του ανθρώπου: η αναζήτηση της ταυτότητας. Αυτή που ακόμα και στα 30 μας, είναι ρευστή και κυλάει ανάμεσα στις ρωγμές του κόσμου. Όμως έχουμε καιρό να μιλήσουμε γι’ αυτά στο μέλλον.

Για την αυριανή συναυλία, δεν επιλέξαμε την εσωστρέφεια ενός «αντίο», γνωρίζοντας ότι κύκλος που κλείνει δεν είναι κύκλος που χάνεται. Αντίθετα αποφασίσαμε να το γιορτάσουμε με εκπλήξεις, νέες αναγνώσεις, αναθεωρήσεις και ηλεκτρική ενέργεια. Σκεφτήκαμε το παλιό υλικό, λίγο πριν αποχωρήσει από το προσκήνιο να κλείσει το μάτι στην αίσθηση του νέου, να φορέσει για λίγο τα ρούχα του, να νιώσει την αύρα του. Κι έτσι στήσαμε επί σκηνής μια παράσταση εξωστρεφή, αισιόδοξη, ζωντανή. Γιατί αν κάτι πρέπει να διατηρηθεί σε εποχές δύσκολες όπως αυτή που διανύουμε, αυτό είναι η αισιοδοξία. Κι η προσμονή για κάτι νέο. Κάτι που θα γεννηθεί μέσα από την ωριμότητα του παλιού.

Λίγες ώρες έμειναν. Μια τελευταία πρόβα σε λίγο για μας, οι τελευταίες διορθώσεις και ρυθμίσεις κι είμαστε έτοιμοι για αύριο. Νομίζω οι πιστοί πια μας ξέρετε. Ξέρετε ότι πάντα κάθε παράσταση έχει κρυμμένα μηνύματα με πολλούς και διαφορετικούς παραλήπτες‧ αναζητήστε το δικό σας – αν πιστεύετε πως υπάρχει και γιορτάστε ακόμα μια φορά μαζί μας. Οι καινούργιοι καλώς να μας ορίσετε. Κανείς δεν είπε πως το «αντίο» κάποιου, δε μπορεί να είναι το «χαίρω πολύ» κάποιου άλλου. Ραντεβού αύριο βράδυ.

[Νατάσσα Μποφίλιου Live - Τρίτη 5/7/11 - Τεχνόπολις, Γκάζι - ώρα έναρξης 21.30 - Εισιτήρια: προπώληση 10€ (Metropolis, Public& Τεχνόπολις) ταμείο 15€

3 comments:

Ε.Α. said...

Παράκληση: Να πάρουν φωτιά τα uploads στο Youtube. Ευχαριστώ! :-)

vanth3man said...

Quiting while you lead is not the same as quiting...Ανυπομονώ να δώ αυτό το "νέο" που έρχεται!

marios104 said...

...είναι πια σχεδόν αναπόσπαστο κομμάτι του ''Καλοκαίρι-Τεχνόπολις'' η συναυλία σας και εύχομαι για πολλά ακόμα χρόνια. Θα σας δούμε εκεί και θα μας ''δείτε'' μέσα στους χιλιάδες.