Το καταφύγιο

Μακάριοι όσοι έχουν το δικό τους καταφύγιο

Μακριά από το θόρυβο της πόλης.

Mα ακόμα πιο μακάριοι όσοι μπορούν και ησυχάζουν μέσα τους.

Ο Μεγάλος Σοφός μετά τη Δημιουργία

Έκλεισε τα μάτια και είπε:

Ιδού η ζωή, η φασαρία και τα πάθη.

Βγείτε στον κόσμο

Ξεχυθείτε.

Δοκιμάστε ο, τι σας αρέσει.

Κι αναζητήστε το δικό σας καταφύγιο.

Εγώ δεν έχω να σας ζήσω.

Κι οι άνθρωποι ξεχύθηκαν

Αγκαλιάστηκαν, πηδήχτηκαν και πολλαπλασιάστηκαν

Αλλά έμειναν πάντα Ένας.

Γιατί ήταν φτιαγμένοι κατ’ εικόνα και καθ' ομοίωσιν του Μεγάλου Σοφού.

Και κανείς δεν ήταν αντάξιος της μοναδικότητάς τους.

Κι οι εποχές αλλάζουν. Κι οι άνθρωποι περιφέρονται μόνοι, σε πόλεις και κορμιά αναζητώντας το δικό τους καταφύγιο.

Μακάριοι όσοι έχουν το δικό τους καταφύγιο.

Έξω απ’ τα τείχη της πόλης.

Μ’ ακόμα πιο μακάριοι όσοι μπορούν και ησυχάζουν μέσα τους.