Κλειστοί δρόμοι,
βουνά από σκουπίδια,
ζέστη,
άνθρωποι ζαλισμένοι από τρελά φεγγάρια,
ψυχαναγκαστικος συνωστισμός σε φεστιβαλ και συναυλίες,
μπερδεμενες κι αμήχανες εγκαταστάσεις,
θερινά σινεμά - σωστικες λέμβοι με το στανιό,
μπίρες, καφέδες και σχέδια απόδρασης
να χλιαραίνουν
σε τραπέζια καταπατημένων συνοικιακών πεζοδρομίων,
καθώς τα όρια της λογικής λιώνουν
-σα παγάκια-
σε καυτό τσιμέντο.
Η Αθήνα του καλοκαιριού:
μια ανελέητη περφόρμανς για γερά νεύρα.
1 comment:
Γεράσιμε ζεις; πόσα χρόνια έχω να μπω εδώ μέσα; ειχα μπει ποτέ άραγε;
Δύσκολο το καλοκαίρι στη πόλη, δύσκολο και για τη ψυχολογία!
Κουράγιο, καλοκαίρι είναι θα περάσει
Post a Comment