Κλειστοί δρόμοι, 
βουνά από σκουπίδια, 
ζέστη, 
άνθρωποι ζαλισμένοι από τρελά φεγγάρια, 
ψυχαναγκαστικος συνωστισμός σε φεστιβαλ και συναυλίες, 
μπερδεμενες κι αμήχανες εγκαταστάσεις, 
θερινά σινεμά - σωστικες λέμβοι με το στανιό, 
μπίρες, καφέδες και σχέδια απόδρασης 
να χλιαραίνουν 
σε τραπέζια καταπατημένων συνοικιακών πεζοδρομίων, 
καθώς τα όρια της λογικής λιώνουν 
-σα παγάκια- 
σε καυτό τσιμέντο. 
Η Αθήνα του καλοκαιριού: 
μια ανελέητη περφόρμανς για γερά νεύρα.  

 
1 comment:
Γεράσιμε ζεις; πόσα χρόνια έχω να μπω εδώ μέσα; ειχα μπει ποτέ άραγε;
Δύσκολο το καλοκαίρι στη πόλη, δύσκολο και για τη ψυχολογία!
Κουράγιο, καλοκαίρι είναι θα περάσει
Post a Comment