What if...

-Πείτε μου νεαρέ μου, πώς σκοπεύετε να με πληρώσετε;
-Να, ξέρετε... δεν έχω πολλά λεφτά.
-Το είχα καταλάβει. Ξέρω πως είναι. Κι εγώ υπήρξα φοιτητής. Τί ξέρετε να κάνετε;
-Να ζωγραφίζω. Είμαι στην Καλών Τεχνών.
-Πολύ ωραία. Ενδιαφέρον.
-Αν θέλετε μπορώ να σας φτιάξω μια ταμπέλα που θα λέει "ψυχαναλυτής". Κι από κάτω μπορεί να έχει μια ωραία μυθολογική αναπαράσταση, αν θέλετε.
-Πολύ ωραία. Ποια λέτε;
-Κάτι από μια όπερα του Βάγκνερ.
-Θα προτιμούσα απ' την ελληνική μυθολογία. Τον Οιδίποδα και τη Σφίγγα για παράδειγμα.
-Εντάξει τότε.

Ο Αδόλφος του άπλωσε το χέρι. Ο Φρόιντ του έδωσε πρόσχαρα το δικό του και η συμφωνία έκλεισε: μια ταμπέλα για τον Φρόιντ, ως αντάλλαγμα για τη θεραπεία του Χίτλερ.

-Για την επόμενη φορά, αγαπημένε μου Αδόλφε, ετοιμαστείτε να μου διηγηθείτε ένα σας όνειρο.
-Ένα όνειρο; Είναι αδύνατον. Δε βλέπω ποτέ όνειρα!

Τί θα γινόταν αν ο Χίτλερ δεν είχε κοπεί για δεύτερη φορά στις εισαγωγικές εξετάσεις της Σχολής Καλών Τεχνών εκείνο το φθινόπωρο του 1908; Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος αν είχε καταφέρει να πραγματοποιήσει το όνειρο του να γίνει ζωγράφος; Αν δεν είχε στρέψει το βλέμμα του στην πολιτική; Και τελικά πόσο συνορεύει η τέχνη με το έγκλημα; Κι αν ισχύει, είμαστε αλήθεια δυνάμει φορείς της ομορφιάς και της καταστροφής;

Ο αγαπημένος μας στην Ελλάδα, Έρικ Εμμανουελ Σμιττ (του Κυρίου Ιμπραήμ και του Επισκέπτη) αφηγείται παράλληλα, με το χαρακτηριστικό του καυστικό τρόπο, την πραγματική και την υποθετική ιστορία της πιο απεχθούς προσωπικότητας της σύγχρονης ιστορίας και μας βάζει σε σκέψεις για το καταστροφικό αντίκτυπο που μπορεί να έχει ένα μικρό κι ασήμαντο "όχι"...

[Η Άλλη Εκδοχή -la part de l' autre- κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη σε μετάφραση Γιάννη Στρίγκου]