Το αγαπώ πάρα πολύ αυτό το τραγούδι. Απροσδιοριστία. Σε ένα κείμενο δεν αναφέρονται ποτέ ρητά όλα εκείνα τα στοιχεία που θα εξαντλούσαν το νόημά του. Αυτή η απροσδιοριστία αποτελεί και το πιο σπουδαίο σημείο επικοινωνίας ανάμεσα σε αυτό που ακούω και σε αυτό που νιώθω ακούγοντάς το. Δημιουργεί προσδοκίες, οι οποίες άλλοτε επιβεβαιώνονται, άλλοτε απορρίπτονται. Το τραγούδι αυτό, όταν το πρωτοάκουσα, σε εμένα μίλησε με ένα συγκεκριμένο τρόπο. Και μιλάει ακόμη. Τελικά, τα εξωκειμενικά στοιχεία διέψευσαν τις προσδοκίες μου. «Την Έκπτωση την έγραψα στην Κολώνια το ‘87 για ένα φίλο μου junkie και για τη σχέση μου με τον Ιησού», λέει ο Κ. Βήτα. Μου αρέσει να μαθαίνω την ιστορία πίσω από τα τραγούδια, αλλά για να νιώσω, να αισθανθώ δεν χρειάζομαι αυτά τα ερμηνευτικά εργαλεία. Τα τραγούδια είναι ασταθή προϊόντα που διαφοροποιούνται ανάλογα με τη φύση της συγχώνευσης των οριζόντων. Ο Κων/νος Βήτα το έγραψε σε ορίζοντα διαφορετικό από το δικό μου, 20 χρόνια πριν για χ λόγους. Και όμως 22 χρόνια μετά είναι σαν να το έγραψε για’ μένα, για’ σένα, για τον καθένα από εμάς. Πολλαπλότητα προσλήψεων. Και επιτρέπω στον εαυτό μου να συμβάλλει στη συγκρότηση του νοήματος με το δικό μου ορίζοντα προσδοκιών…
Το αγαπώ πάρα πολύ αυτό το τραγούδι. Απροσδιοριστία. Σε ένα κείμενο δεν αναφέρονται ποτέ ρητά όλα εκείνα τα στοιχεία που θα εξαντλούσαν το νόημά του. Αυτή η απροσδιοριστία αποτελεί και το πιο σπουδαίο σημείο επικοινωνίας ανάμεσα σε αυτό που ακούω και σε αυτό που νιώθω ακούγοντάς το. Δημιουργεί προσδοκίες, οι οποίες άλλοτε επιβεβαιώνονται, άλλοτε απορρίπτονται. Το τραγούδι αυτό, όταν το πρωτοάκουσα, σε εμένα μίλησε με ένα συγκεκριμένο τρόπο. Και μιλάει ακόμη. Τελικά, τα εξωκειμενικά στοιχεία διέψευσαν τις προσδοκίες μου. «Την Έκπτωση την έγραψα στην Κολώνια το ‘87 για ένα φίλο μου junkie και για τη σχέση μου με τον Ιησού», λέει ο Κ. Βήτα. Μου αρέσει να μαθαίνω την ιστορία πίσω από τα τραγούδια, αλλά για να νιώσω, να αισθανθώ δεν χρειάζομαι αυτά τα ερμηνευτικά εργαλεία. Τα τραγούδια είναι ασταθή προϊόντα που διαφοροποιούνται ανάλογα με τη φύση της συγχώνευσης των οριζόντων. Ο Κων/νος Βήτα το έγραψε σε ορίζοντα διαφορετικό από το δικό μου, 20 χρόνια πριν για χ λόγους. Και όμως 22 χρόνια μετά είναι σαν να το έγραψε για’ μένα, για’ σένα, για τον καθένα από εμάς. Πολλαπλότητα προσλήψεων. Και επιτρέπω στον εαυτό μου να συμβάλλει στη συγκρότηση του νοήματος με το δικό μου ορίζοντα προσδοκιών…
"ο έρωτας σε μένα είναι πάντα θλίψη" "αλήθεια, κάθε φορά που σε φιλάω σε πιάνει θλίψη. το πρόσεξα". "μήπως σε πειράζει;" "όχι, τι να με πειράζει, χαίρομαι εγώ στη θέση σου". μέσα μου ψιθυρίζω: "σ'αγαπώ... σ'αγαπώ... σ'αγαπώ..."
3 comments:
Το αγαπώ πάρα πολύ αυτό το τραγούδι.
Απροσδιοριστία. Σε ένα κείμενο δεν αναφέρονται ποτέ ρητά όλα εκείνα τα στοιχεία που θα εξαντλούσαν το νόημά του. Αυτή η απροσδιοριστία αποτελεί και το πιο σπουδαίο σημείο επικοινωνίας ανάμεσα σε αυτό που ακούω και σε αυτό που νιώθω ακούγοντάς το. Δημιουργεί προσδοκίες, οι οποίες άλλοτε επιβεβαιώνονται, άλλοτε απορρίπτονται. Το τραγούδι αυτό, όταν το πρωτοάκουσα, σε εμένα μίλησε με ένα συγκεκριμένο τρόπο. Και μιλάει ακόμη. Τελικά, τα εξωκειμενικά στοιχεία διέψευσαν τις προσδοκίες μου. «Την Έκπτωση την έγραψα στην Κολώνια το ‘87 για ένα φίλο μου junkie και για τη σχέση μου με τον Ιησού», λέει ο Κ. Βήτα.
Μου αρέσει να μαθαίνω την ιστορία πίσω από τα τραγούδια, αλλά για να νιώσω, να αισθανθώ δεν χρειάζομαι αυτά τα ερμηνευτικά εργαλεία. Τα τραγούδια είναι ασταθή προϊόντα που διαφοροποιούνται ανάλογα με τη φύση της συγχώνευσης των οριζόντων. Ο Κων/νος Βήτα το έγραψε σε ορίζοντα διαφορετικό από το δικό μου, 20 χρόνια πριν για χ λόγους. Και όμως 22 χρόνια μετά είναι σαν να το έγραψε για’ μένα, για’ σένα, για τον καθένα από εμάς. Πολλαπλότητα προσλήψεων. Και επιτρέπω στον εαυτό μου να συμβάλλει στη συγκρότηση του νοήματος με το δικό μου ορίζοντα προσδοκιών…
Το αγαπώ πάρα πολύ αυτό το τραγούδι.
Απροσδιοριστία. Σε ένα κείμενο δεν αναφέρονται ποτέ ρητά όλα εκείνα τα στοιχεία που θα εξαντλούσαν το νόημά του. Αυτή η απροσδιοριστία αποτελεί και το πιο σπουδαίο σημείο επικοινωνίας ανάμεσα σε αυτό που ακούω και σε αυτό που νιώθω ακούγοντάς το. Δημιουργεί προσδοκίες, οι οποίες άλλοτε επιβεβαιώνονται, άλλοτε απορρίπτονται. Το τραγούδι αυτό, όταν το πρωτοάκουσα, σε εμένα μίλησε με ένα συγκεκριμένο τρόπο. Και μιλάει ακόμη. Τελικά, τα εξωκειμενικά στοιχεία διέψευσαν τις προσδοκίες μου. «Την Έκπτωση την έγραψα στην Κολώνια το ‘87 για ένα φίλο μου junkie και για τη σχέση μου με τον Ιησού», λέει ο Κ. Βήτα.
Μου αρέσει να μαθαίνω την ιστορία πίσω από τα τραγούδια, αλλά για να νιώσω, να αισθανθώ δεν χρειάζομαι αυτά τα ερμηνευτικά εργαλεία. Τα τραγούδια είναι ασταθή προϊόντα που διαφοροποιούνται ανάλογα με τη φύση της συγχώνευσης των οριζόντων. Ο Κων/νος Βήτα το έγραψε σε ορίζοντα διαφορετικό από το δικό μου, 20 χρόνια πριν για χ λόγους. Και όμως 22 χρόνια μετά είναι σαν να το έγραψε για’ μένα, για’ σένα, για τον καθένα από εμάς. Πολλαπλότητα προσλήψεων. Και επιτρέπω στον εαυτό μου να συμβάλλει στη συγκρότηση του νοήματος με το δικό μου ορίζοντα προσδοκιών…
"ο έρωτας σε μένα είναι πάντα θλίψη"
"αλήθεια, κάθε φορά που σε φιλάω σε πιάνει θλίψη. το πρόσεξα".
"μήπως σε πειράζει;"
"όχι, τι να με πειράζει, χαίρομαι εγώ στη θέση σου".
μέσα μου ψιθυρίζω:
"σ'αγαπώ... σ'αγαπώ... σ'αγαπώ..."
jean genet "το ημερολόγιο ενός κλέφτη"
Post a Comment